پكه) از ابتداى و در ادامه حركت، در هر لحظه به وجود" برق" محتاج است، هستى كائنات نيز در حدوث و در بقاى خود به افاضه و اراده" واجب‌الوجود" نياز دارد؛ ولى در عالم طبيعت، موجوات مادى يا غير مادى در دو دسته قرار دارند، يك‌دسته وسايل بقاى‌شان در وجود خود آن‌ها" مستتر و منطوى" است، مانند اكثر جمادات، سنگ در موقعى‌كه به وجود مى‌آيد در بقاى خود شايد محتاج به عوامل مادى ديگرى نباشد؛ ولكن دسته‌ى ديگرى از موجودات در تكامل و بقاى خود محتاج به يك سلسله از علل و عوامل ديگرى هستند. نباتات را شما مى‌بينيد كه به يك سلسله عوامل ديگر محتاج‌اند، مثلًا يك نهال تا آن موقعى‌كه درخت مى‌شود، به يك سلسله از عوامل نيازمند است؛ ريشه‌هاى آن در دل زمين بايد به جستجوى موادى باشند كه توسط آن‌ها تغذيه مى‌شوند، شاخ‌ها و برگ‌هاى‌آن، بايد نور و حرارت را از طريق هوا به خود جذب كنند، علاوه بر آن‌ها به آب ضرورت دارند، هم‌چنين مطابق نياز طبيعى و نياز مادى خود براى هر روز يا هر چند روز، يك مرتبه نياز به يك سلسله عوامل ديگرى دارد كه بايد فراهم گردد.

احتياجات عالم خلقت‌

عالم طبيعت همه اين چنين است، روح انسان چه مجرد باشد و چه جسم لطيف، چه" جسمانية الحدوث و روحانيةالبقاء" باشد، به‌هرصورت در تكامل خودش محتاج به يك سلسله از عواملى است كه اگر آن عوامل به وجود نيايد، از تكامل خود باز مى‌ماند و به انحطاط كشيده مى‌شود. به همين دليل وقتى‌كه خداوندمتعال بشر را خلق مى‌كند و به او روح عطا مى‌فرمايد، در تمام ادوار براى تكامل روحانى و براى زمينه سازى علل و عوامل ترقى روح او شرايع را از آسمان توسط ملائكه بر روح بزرگ‌ترين انسان‌ها نازل فرمود تا غذاى روحى بشر از طريق آن آماده شود و روح انسان در زندگانى دنيا به كمال نسبى برسد. زندگانى يعنى تكامل و رفتن به‌سوى كمال، آن‌چه‌كه از قرآن مجيد استفاده مى‌شود،