شده و او داراى مؤلفات زيادى است. او با منتجب الدين معاصر هم بوده.

3. رجال تقى الدين الحسن بن على بن داود حلى متولد 647 و متوفاى 707 ق او از شاگردان احمد بن لطاوس و محقق حلى و معاصر علامه حلى بوده. و از همه كتابهاى رجالى در كتاب خود كه معروف برجال ابن داود است نقل كرد.

4. علامه حلى (حسن بن يوسف بن مطهر) (726- 648 ه) كتاب مشهور او خلاصة الاقوال است.

5. مجمع الرجال، تأليف عنايت اللّه قهبانى كه نزد مقدس اردبيلى و مولى عبد اللّه شوشترى و شيخ بهاى درس خوانده او از مراجع مهمه رجالى همه را جمع‌آورى كرده است.

6. منهج المقال، تأليف سيد ميرزا محمد بن على بن ابراهيم استرآبادى است. او دو كتاب متوسط بنام «تلخيص المقال» و كوچك بنام «الوجيزه» دارد.

7. جامع الروايات مؤلف آن محمد بن على اردبيلى از شاگردان علامه مجلسى است و آقاى بروجردى مرحوم بر آن تعليقه نوشته و طبعش نمود و كتاب او را زنده كرد.

8. نقد الرجال تأليف سيد مصطفى تفرشى كه در سال 1015 تأليف شده و از شاگردان ملا مولى عبد اللّه تسترى است.

9. منتهى المقال فى احوال الرجال تأليف شيخ بو على محمد بن اسماعيل حائرى (متولد 1159 و متوفاى 1215 ه ق) از تلاميذ صاحب‌