مؤلّف
اين كتاب در شام جمعه 5/ 2/ 1314 ش (22 محرم 1354، 26 اپريل 1936 م) در شهر قندهار
افغانستان به دنيا آمده و خواندن و نوشتن را نزد پدرش آموخت و در سال 1949 ميلادى
با پدرش به پاكستان رفت و در مدت هفت ماه چهار كلاس را در مدرسه دولتى گذراند و
زبان اردو را آموخت و در سال 1330 ه ش براساس شغل پدرش در اطاق تجارت قندهار
كارمند رسمى شد ولى بهخاطر اشتياق به تحصيل علوم دينى در أوّل سال 1331 شمسى به
دنبال درس دينى شتافت و در خزان آن سال براى تحصيل مقدّمات از قندهار به جاغورى
غزنى رفت و در برج چهارم سال 1332 به نجف اشرف مشرف شد و دروس سطوح را در مدت
تقريبا دو سال و نيم به پايان رسانيد و به درس خارج فقه و اصول و غيره حاضر شد. از
محضر مدرسين عظام مانند آية اللّه مرحوم آقاى حكيم و آية اللّه مرحوم آقاى خوئى و
آية اللّه مرحوم ميرزا باقر زنجانى و آية اللّه مرحوم شيخ حسين حلى و آية اللّه
مرحوم سيد عبد الأعلى سبزوارى به اندازه استعداد و توفيق خود استفاده نمود و قسمت
عمده استفادههاى علمى او از محضر حضرت آقاى خوئى قدّس سره بوده است.
مؤلّف
فعلا يازده فرزند دارد و از نعمت وجود والده برخوردار است. (متأسفانه مادرم در 3
عقرب (آبان) 1388 در كابل فوت نمود).
نگارنده
پس از ترك درس در حوزه علميه نجف به شهر خود (قندهار) رفت و مدتى در آنجا مشغول
وظائف شرعى بود و در سال 1357 ه ش پس از وقوع