تجربى ثابت كرديم كه امكان پذير است كه انسانى با اراده قوى در بيست ساعت، هزارركعت نمازبخواند و اميرمؤمنان اولين و بهترين نمونه اين دسته از انسانها است، بجز اميرالمؤمنين على (عليه السلام) اين مطلب در مورد نواده بزرگوارش؛ على بن الحسين، زين العابدين (عليه السلام) هم وارد شده كه او هم اين كار را مى كرده و هزار ركعت نماز مى خوانده است. اينها روح سرشار از معنويت و روحانيت و عطش تقرب به خدا داشته اند و روحشان از عبادت لذت مى برده است. بيست ساعت على در نماز مى گذشته و چهار ساعت او در خواب و غذا و غيره، ولى اين كار هميشه نبوده، بعضى از روزها و شبها اين كار مى فرموده. نفسى فداه.

على (ع) و سياست‌

نوعاً كسى كه به مسجد و عبادت علاقه دارد اكثرا به كارهاى سياسى و نظامى علاقه چندانى ندارد، لكن على چند بُعدى بوده، درحاليكه مرد عبادت و زهد و پارسايى و عرفان و سوز و گداز عاشقانه با خدايش بوده در همان حال خلافت را نيز اداره مى كرد و بُعد ديگر شخصيت على در همين ميان اين است كه دلبسته و فريفته خلافت نبود و نشد؛ در تاريخ نقل شده است كه حضرت فرمود: به خدا