26- وَ قالَ فِرْعَوْنُ‌ و گفت فرعون مر قوم خود را ذَرُونِي أَقْتُلْ مُوسى‌ بگذاريد مرا تا بكشم موسى را ايشان گفتند مبادا كه شكايت ترا با خداى خود كند و از او خللى بتو رسد، فرعون گفت من قصد قتل او ميكنم كو شكايت من با خداى خود كند وَ لْيَدْعُ رَبَّهُ‌ و گو بخوان خداى خود را تا ضررى بمن رساند يا مرا از كشتن او منع كند آيه دالست بر آنكه فرعون از موسى و آيت او مخوف بود و ذَرُونِي‌ تمويه است بر قوم تا اشارت كنند بآنكه او را نكشد پس گفت اگر نكشم‌ إِنِّي أَخافُ‌ بدرستى كه من ميترسم‌ أَنْ يُبَدِّلَ دِينَكُمْ‌ از آنكه متبدل و متغير سازد كيش شما را و مردمان را از پرستش من باز دارد أَوْ أَنْ يُظْهِرَ يا آنكه آشكارا گردد بسبب دعوت او فِي الْأَرْضِ‌ در زمين مصر الْفَسادَ تباهى و فتنه و آشوب، و حفص بضم ياء و كسر هاء ميخواند يعنى ظاهر سازد موسى در اين بلد فساد را چه وقتى كه توابع او بسيار شود با شما در مقام مقابله درآيند و بين الفريقين محاربه و مقاتله واقع شود و آن منجر بتعطيل مزارع و مكاسب و معايش شود و نظام امور هرج و مرج گردد، و چون خبر قتل موسى عليه السّلام منتشر شد بنى اسرائيل غمگين شدند و قبطيان شادان گشتند.

27- وَ قالَ مُوسى‌ و گفت موسى مرقوم خود را إِنِّي عُذْتُ‌ بدرستى كه من پناه گرفتم‌ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ‌ بپروردگار خود و پروردگار شما مِنْ كُلِّ مُتَكَبِّرٍ از شر هر گردن‌كشى كه بجهت تجبر و استكبار لا يُؤْمِنُ‌ نميگرود بِيَوْمِ الْحِسابِ‌ بروز شمار تا شر او را از من دفع كند، تصدير كلام به «إن» بجهت تأكيد است بر آنكه سبب در دفع شر پناه گرفتن است بحضرت عزت و تخصيص اسم «رب» بجهت آنست كه مقصود او در اينمقام حفظ نفس است و تربيت و اضافه «رب» بخود و ايشان بجهت حث ايشانست بر موافقت خود در استعاذه و عدم تصريح باسم فرعون و اتيان نمودن بذكر وصفى كه شامل او است و غير او بجهت تعميم استعاذه است و رعايت حقوق قديمه و ايثار تكبر بر استكبار بجهت آنست كه دلالت آن اكثر است بر فرط ظلم و طغيان و وصف او بتكبر و نگرويدن بروز حساب اشعار بر آنكه اجتماع تكبر و تكذيب روز محاسبه و عدم مبالات بعاقبت آن اسباب قساوت او بود و جرأت نمودن بر حضرت عزت و بندگان او، و چون مبالغه فرعون در اين باب بسرحد اطناب رسيد اهل ايمان بى‌تاب شدند و كشتى صبر بغرقاب اضطراب افتاد:

28- وَ قالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ‌ و گفت مردى كه گرويده بموسى عليه السّلام‌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ‌ از خويشان فرعون يعنى حزبيل و مدتى مديد بود كه‌ يَكْتُمُ إِيمانَهُ‌ ميپوشيد ايمان خود را از فرعون و توابع او، و گويند اين مرد مؤمن از بنى اسرائيل بوده نام او حبيب يا شمعون‌