خانه پيدا شود و شما را اذن و اجازة دهد چه دخول در خانه خالى بى‌اذن صاحب محل تهمت است و مظنه سرقت و ديگر آنكه مانع دخول بدون اذن مجرد اطلاع بر عورات نيست بلكه آن چيزى كه اهل خانه آن را از نظر مردمان پنهان كرده باشند و در خانه نهاده نيز مانع دخول است يا آنكه تصرف در ملك غير بدون اذن محظور است فى نفسه شرعا وَ إِنْ قِيلَ لَكُمُ ارْجِعُوا و اگر گويند مر شما را بعد از استيذان كه باز گرديد فَارْجِعُوا پس بازگرديد بى توقف و در آن باب الحاح مكنيد هُوَ آن باز گرديدن‌ أَزْكى‌ لَكُمْ‌ پاكيزه و پسنديده‌تر است مر شما را از الحاح كردن و يا بر در خانه ايستادن با كراهيت صاحب آن يا رجوع انفع است شما را در دين و اطهر مر قلوب شما را و اقرب بآنكه زكى شويد وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ‌ و خدا بآنچه شما ميكنيد از استجازه و عدم آن‌ عَلِيمٌ‌ دانا است و بر آن مكافات و مجازات خواهد داد آورده‌اند كه چون اين آيه نازل شد بعضى اصحاب بعرض رسانيدند كه يا رسول اللَّه در راه شام و عراق اهل تجارت را اتفاق مى‌افتد كه در خانه در بساط اقامت ميگسترانند و چون كسى در آن مقام نيست از كه دستورى طلبند آيه آمد كه‌ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ‌ نيست مر شما را گناهى‌ أَنْ تَدْخُلُوا از آنكه درآئيد بى استيذان‌ بُيُوتاً غَيْرَ مَسْكُونَةٍ در خانهايى كه كسى در آن ساكن نباشد فِيها مَتاعٌ لَكُمْ‌ در آن خانه‌ها استمتاع و برخوردارى و نفع است مر شما را كه از سرما و گرما بدان پناه ميگيريد و رخوت و امتعه و انعام شما در آن محفوظ ميماند وَ اللَّهُ يَعْلَمُ‌ و خدا ميداند ما تُبْدُونَ‌ آنچه آشكارا ميكنيد از استيذان و غير آن‌ وَ ما تَكْتُمُونَ‌ و آنچه ميپوشيد از زينت خود در خانها و غير آن و گويند اين وعيد است مر كسى را كه بجهت فساد يا تطلع بر عورات در خانه غير در آيد يا در آن نگرد و بدانكه مفسران را در اين بيوت غير مسكونه چند قول است يكى آنكه مراد بآن خانات و حماماتست و ارحيه و اين قول قتاده است و مروى است از صادق (ع) و محمد بن حنفيه و بنا بر اين متاع لكم بمعنى استمتاع لكم باشد چنانچه باين مفسر شد دوم آنكه خرابات معطله‌اند كه آدمى در آن درآيد براى قضاى حاجت و اين قول عطا است سوم آنكه مراد حوانيت و بيوت تجار است كه در آن امتعه مردمان است و اين از ابن زيد روايتست چهارم آنكه مناخاتست كه مردمان در اسفار آنجا فرود ميآيند و بآن مرتفق شوند و اين از مجاهد مروى است پنجم آنكه مراد مطلق بيوت غير مسكونه است كه از مردم و امتعه خالى باشد و اين قول ابن جريح است و شبهه نيست در آنكه اولى تعميم آنست و ببايد