براى وى در آن تعبيه نموده بود شد فرمود كه‌ أَتَوَكَّؤُا عَلَيْها تكيه ميكنم بر آن عصا چون مانده ميشوم در راه و يا در وقتى كه در سر رمه ميباشم كه ميچرند يا بآن اعتماد مينمايم در ساعتى كه از نهرى مى جهم‌ وَ أَهُشُ‌ و فرو ميريزم باو برگ را از درخت‌ بِها بدان عصا عَلى‌ غَنَمِي‌ براى گوسفندان خود وَ لِيَ فِيها و مرا در آن عصا مَآرِبُ أُخْرى‌ حاجتهاى ديگر هست از ابن عباس و غيره مرويست كه منافع ديگر از آن عصا آن بود كه در راه با موسى سخن گفتى و انيس وى بودى و معارض سباع شدى و از سباع و هوام او را در وقت خواب و بيدارى نگاه داشتى و با دشمن او حرب كردى و چون در خواب بودى محافظت رمه وى نمودى از سباع و غيره و چون بسر چاه رسيدى تنه وى حبل گشتى بقدر طول چاه و شعبتين وى دلو شدى و چون بر زمين زدى درختى تناور گشتى و هر ميوه كه مرغوب موسى بودى بر او پديد آمدى و در شبهاى تيره چون دو شمع و چراغ نور دادى و در وقت مسافرت زاد و متاع خود را بر آن نهادى و بر دوش افكندى و چون سنگ آتش‌زنه بر شعبتين او زدى در او آتش گرفتى و هر گاه بيمار شدى بر وى نشستى و در زير ران او چون دابه ره وار رفتى و اگر طعام نداشتى بر زمين زدى و آنچه آرزوى طبع او بودى بر آن پديد آمدى و گويند كه ذكر منافع عصا على الاجمال بجهت آن بود كه هيبت بر او مستولى شد و زبانش از سخن منقطع شد و نتوانست كه بتفصيل تعداد هر يك از خواص عصا نمايد و بعضى گفته‌اند كه غرض موسى از اين اجمال آن بود كه تا حق سبحانه او را از اين مارب سؤال كند كه موجب مزيت اكرام وى شود و ميتواند بود كه ذكر منافع متعلقه بعصا بر سبيل تفضيل و اجمال بسبب آن بوده باشد كه موسى چون از اينسؤال يافته بود كه حق سبحانه در ثانى الحال از اين عصا امرى عظيم احداث خواهد نمود و از او معجزات ظاهر خواهد شد كه خارق عادت باشد بجهت اين گفته باشد كه ما هى الا عصا لا ينفع الا منافع نبات جنسها كما ينفع العيدان يعنى نيست اين مگر عصا و منافعى كه از او حاصل ميشود از جنس منافعيست كه از خشب بفعل ميآيد تا جواب آن مطابق غرضى باشد كه از فحواى كلام ربانى احساس كرده باشد و اين احتمال در صورتيست كه ظهور و خوارق عادت از او بعد از آن بوده باشد كه اژدها شده باشد و ميشايد كه سؤال حق سبحانه بجهت آن بوده باشد كه موسى (ع) تعداد خواص كثيره كند كه متعلق عصا است و استعظام و استكبار آن نمايد و بعد از آن آيه عظمى و منفعت كبرى آن را كه خواص مذكوره با وجود عظم و كبر آن در جنب آن هيچ ننمايد باو نمايد فكانه يقول (اين انت عن المنعمة العظمى و المارب الكبرى المنسية عندها كل منفعة و ما ربه كنت تعتد بشانها) القصه چون موسى بر سبيل تفضيل و اجمال ذكر منافع عصا فرمود قالَ‌ گفت حق سبحانه باو كه‌ أَلْقِها يا مُوسى‌ بيفكن آن را اى موسى حضرت موسى گمان برد كه او را نيز همچو نعلين دور مى‌بايد افكند

فَأَلْقاها