است بر وجود صانع عالم و بر قدرت و علم و وحدانيت او (بيت)

بيت‌

آورده‌اند كه حضرت رسالت (ص) در شب نزديك خانه كعبه بنشستى و تلاوت قرآن فرمودى بعضى از اهل شرك چون ابى سفيان و نضر بن حارث و ابو جهل و ام جميل زن ابو لهب سنگ بر آن حضرت انداختند و قصد ايذا و آزار وى كردند حقتعالى شر ايشان را از وى كفايت كرده جسد ان حضرت را از چشم ايشان بپوشيد و آيه فرستاد كه‌ وَ إِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ‌ چون خوانى قرآن را جَعَلْنا بَيْنَكَ‌ گردانيم يعنى پيدا كنيم ميان تو وَ بَيْنَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ و ميان آنان كه نميگروند بدانسراى‌ حِجاباً مَسْتُوراً پرده پوشيده شده از حس تا تو را نه بينند و آواز تو را نشنوند و يا مفعول بمعنى فاعل باشد چون ميشوم و ميمون بمعنى شائم و با من يعنى حجابى پوشاننده مرويست كه حمالة الحطب بعد نزول سوره تبت سنگى برداشته بطلب پيغمبر (ص) بيرون آمده خواست كه آن را بر آن حضرت زند حضرت را در خانه ابو بكر نشان دادند بيامد آن حضرت آنجا نشسته بود و قرآن ميخواند ام جميل ابى بكر را گفت صاحب تو كو كه مرا هجو كرده تا از وى انتقام كشم ابو بكر گفت او شاعر نيست كه زبان به جاى كسى گشايد گفت‌ فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ چيست و او چه داند كه در گردن من چه خواهد بود حضرت ابو بكر را امر كرد كه از او بپرس كه غير تو در اين خانه كسى را ميبيند ابو بكر گفت اى ام جميل در اين خانه كسى را غير از من ميبينى گفت با من استهزا ميكنى بخداى كعبه كه نمى‌بينم جز ابن ابى قحافه را و اين بجهت آن بود كه حقتعالى حضرت رسالت (ص) را از نظر او پوشيده گردانيده بود و چون حضرت را نيافت بازگشت و اين آيه نازل شد كه ما تو را بوقت تلاوت قرآن از نظر كافران پوشانيديم‌ وَ جَعَلْنا و گردانيديم يعنى افكنديم‌ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ‌ بر دلهاى ايشان‌ أَكِنَّةً پوشش‌هاى يعنى چون كه كفار بجهت فرط عناد تامل نميكنند در آيات باهره و معجزات واضحه و آن را بسمع قبول نميشنوند و هر چند آيات حقه را بايشان ميشنوانيم ايشان بجهت توغل در كفر و فرط جحود عناد خود را بيشتر ميكنند پس گوئيا كه بر دلهاى ايشان پوشش نهاده‌ايم كه مانع است‌ أَنْ يَفْقَهُوهُ‌ از آنكه دريابند قرآن را وَ فِي آذانِهِمْ‌ و نهاده‌ايم در گوشهاى ايشان‌ وَقْراً گرانى تا استماع قرآن نكنند يعنى آنست كه ما علامتى بر قلوب و اذان آنها نهاده‌ايم تا ملائكه بآن عالم شوند كه ايشان از فرط عناد تدبر نميكنند در آيات ما و آن را نميشنوند بسمع قبول و بجهت آن ايشان را طعن و لعن كنند و باقى وجوه معنى اين آيه در سورة الانعام مذكور شده و مثل اينست آية وَ طُبِعَ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ‌ و خَتَمَ اللَّهُ عَلى‌ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‌ سَمْعِهِمْ‌ كه‌