قرائت فاتحه نمايد ثواب قرائت دو ثلث قرآن از براى او بنويسند و در روايت ديگر واقع شده كه ثواب قرائت جميع قرآن باو دهند و ثواب كسى كه بر جميع مؤمنين و مؤمنات تصدق نموده باشد و نيز از ابى منقولست كه فاتحه را نزد رسول خدا (ص) ميخواندم آن حضرت فرمود بحق آن كسى كه نفس من بيد فرمان اوست كه خداى تعالى مثل اين سوره را در تورية و انجيل و زبور و فرقان فرو نفرستاده و اين سوره اصل قرآن است و جامع معانى فرقان و مقسوم است ميان بنده و خداى عز و جل و بنده راست آنچه طلب نمايد از خداى تعالى از مقاصد دنيا و عقبى و محمد بن مسعود عياشى باسناد خود نقل نموده كه رسول اللَّه (ص) جابر بن عبد اللَّه انصارى را گفت كه اى جابر تو را تعليم كنم ببهترين سوره كه حقتعالى در كتاب خود فرو فرستاده جابر گفت بلى يا رسول اللَّه آن حضرت فرمود كه آن فاتحة الكتاب است كه شفاى جميع دردها و دافع همه مرضها و بلاهاست مگر موت و رافع درجات قارى خود در جنات، على و روضات عليا و از أمير المؤمنين عليه السّلام مرويست كه رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله فرمود كه حقتعالى بمن گفت كه اى محمد وَ لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ‌ يعنى سوره فاتحة الكتاب و قرآن عظيم بتو عطا فرموديم آن گاه فرمود كه حق سبحانه تخصيص ذكر فاتحه نمود و آن را در فضل از جميع قرآن ممتاز ساخت و بر من منت نهاد بجهت آنكه اين سوره از شريفترين گنجهاى عرش است و نيز از أمير المؤمنين عليه السلام روايتست كه حق سبحانه حضرت رسالة (ص) را از ميان بندگان مخصوص گردانيد بخود و او را مشرف و مكرم ساخت بارسال فاتحة الكتاب و هيچ پيغمبرى را در اين تشريف با او شريك نساخت مگر سليمان پيغمبر را كه او را از جمله اين سوره‌ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ عطا نمود و چنانچه بزبانحال بلقيس از تعظيم و تكريم اين آيه شريفه خبر ميدهد كه‌ إِنِّي أُلْقِيَ إِلَيَّ كِتابٌ كَرِيمٌ إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمانَ وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ پس هر بنده مؤمن كه قرائت فاتحه نمايد حقتعالى بهر حرفى از آن حسنه باو كرامت فرمايد كه افضل از دنيا و ما فيها باشد و از ابن عباس نقلست كه من روزى نزد پيغمبر (ص) بودم ناگاه ملكى از ملائكه مقربين نزد آن حضرت ظاهر شد و گفت ابشر بنورين او بيتهما لم يؤتهما نبى قبلك فاتحة الكتاب و خواتيم سورة البقرة لن تقرء حرفا منهما الا اعطيته يعنى بشارت باد تو را اى محمد كه دو چيز را بتو داده‌اند كه بهيچ پيغمبر پيش از تو نداده اندر آن فاتحة الكتاب و خواتيم سورة البقره است كه آيه‌ آمَنَ الرَّسُولُ‌ است تا آخر هيچ حرفى از اين در نخوانى يعنى از خداى مسئلت ننمايى مگر كه داده شوى آنچه طلبيده آن را و حذيفه يمانى روايت كرده كه پيغمبر (ص) فرمود كه قومى باشند كه حقتعالى نزول عذاب را برايشان واجب گردانيده باشد پس طفلى از