responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : گزيده شناخت نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث نویسنده : محمدی ری‌شهری، محمد    جلد : 1  صفحه : 68

51. صحيح البخارى‌- به نقل از عايشه-: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله را ديدم كه در يك روز بسيار سرد، وحى بر او نازل مى‌شود و پس از قطع شدن وحى، از پيشانى‌اش، عرق مى‌ريخت.[1]

52. فتح البارى‌- به نقل از عايشه، در باره پيامبر خدا صلى الله عليه و آله-: هر گاه بر ايشان وحى فرود مى‌آمد، عرق مى‌ريخت.[2]

53. المناقب‌، ابن شهرآشوب- به نقل از ابن عبّاس-: پيامبر صلى الله عليه و آله هر گاه قرآن بر او نازل مى‌شد، آن را با زبان و لبانش مى‌گرفت [و بازگو مى‌كرد] و از اين بابت، به سختى و رنج مى‌افتاد. پس اين آيه بر او نازل شد: «زبانت را به آن مجنبان»[3].

و زمانى كه بر ايشان، وحى فرود مى‌آمد، درد شديدى از آن احساس مى‌كرد و سردرد مى‌گرفت و احساس سنگينى مى‌كرد.[4]

54. مسند ابن حنبل‌- به نقل از عبد اللَّه بن عمرو-: از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيدم: اى پيامبر خدا! آيا وحى را حس مى‌كنيد؟

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «آرى. صداهايى [مانند صداى زنگ و به هم خوردن زنجير] مى‌شنوم. سپس ساكت مى‌مانم. هر بار كه بر من وحى مى‌شود، احساس مى‌كنم كه جانم كَنْده مى‌شود».[5]


[1].

لَقَد رَأَيتُهُ‌[ رَسولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله‌] يَنزِلُ عَلَيهِ الوَحيُ فِي اليَومِ الشَّديدِ البَردِ، فَيُفصِمُ عَنهُ وإنَّ جَبينَهُ لَيَتَفَصَّدُ عَرَقاً

( صحيح البخارى: ج 1 ص 4 ح 2، سنن الترمذى: ج 5 ص 597 ح 3634).

[2].

كانَ إذا أتاهُ الوَحيُ أخَذَهُ السَّبَلُ‌

( فتح البارى: ج 8 ص 476، سبل الهدى والرشاد: ج 2 ص 346).

[3]. قيامة: آيه 16.

[4].

كانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله إذا نَزَلَ عَلَيهِ القُرآنُ تَلَقّاهُ بِلِسانِهِ وشَفَتَيهِ، كانَ يُعالِجُ مِن ذلِكَ شِدَّةً فَنَزَلَ:« لا تُحَرِّكْ بِهِ لِسانَكَ». وكانَ إذا نَزَلَ عَلَيهِ الوَحيُ وَجَدَ مِنهُ أ لَماً شَديداً، ويَتَصَدَّعُ رَأسُهُ ويَجِدُ ثِقَلًا

( المناقب، ابن شهرآشوب: ج 1 ص 44، بحار الأنوار: ج 18 ص 261 ح 13).

[5].

سَأَلتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله فَقُلتُ: يا رَسولَ اللَّهِ، هَل تُحِسُّ بِالوَحيِ؟

فَقالَ رَسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: نَعَم. أسمَعُ صَلاصِلَ، ثُمَّ أسكُتُ عِندَ ذلِكَ، فَما مِن مَرَّةٍ يوحى‌ إلَيَّ إلّاظَنَنتُ أنَّ نَفسي تَفيضُ‌

( مسند ابن حنبل: ج 2 ص 688 ح 7092، تفسير ابن كثير: ج 8 ص 277).

نام کتاب : گزيده شناخت نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث نویسنده : محمدی ری‌شهری، محمد    جلد : 1  صفحه : 68
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست