كردن او را برايشان بيان كرده بود، و اين همان سخن خداوند است: «محمّد، فرستاده خداست و كسانى كه با اويند، بر كافران، سختگيرند و با يكديگر، مهربان. آنان را در ركوع و سجود مى‌بينى. فضل و خشنودى خدا را خواستارند. علامت [مشخّصه‌] آنان، بر اثر سجود در چهره‌هايشان است. اين، صفت ايشان در تورات و مَثَل آنان در انجيل است»[1]. در تورات و انجيل، با اين ويژگى‌ها از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و ياران او ياد شده بود. از اين رو، هنگامى كه خداوند، وى را مبعوث كرد، اهل كتاب، او را شناختند [و دانستند كه او، همان پيامبر موعود است‌]، چنان كه خداوند عز و جل فرموده است: «پس چون آنچه را مى‌شناختند، برايشان آمد، به او كافر شدند».

پيش از آمدن پيامبر صلى الله عليه و آله، يهوديان به عرب‌ها مى‌گفتند: اى عرب‌ها! اكنون، زمان پيامبرى است كه در مكّه ظهور مى‌كند و به مدينه هجرت مى‌نمايد و او، آخرين و برترينِ پيامبران است. در چشمانش، سرخى‌اى است و بر پشت شانه‌اش، مُهر نبوّت. رَدا مى‌پوشد و به چند تكّه نان و چند خرما، بسنده مى‌كند. بر الاغ برهنه، سوار مى‌شود و خندان امّا جنگاور است.

شمشيرش را بر دوشش مى‌نهد و باكى ندارد كه با چه كسى رو به رو مى‌شود.

قلمرو حكومتش تا آن جا كه پاى اسب و اشترى مى‌رسد، كشيده مى‌شود. خداوند، به وسيله او شما را- اى گروه عرب- مانند قوم عاد، كشتار مى‌كند.

امّا چون خداوند، پيامبرش را با اين‌اوصاف بر انگيخت، يهود و نصارا بر وى حسادت ورزيدند و منكرش شدند، چنان كه خداوند فرموده است: «و از ديرباز [در انتظار او]، بر كسانى كه كافر بودند، پيروزى مى‌جستند. پس چون آنچه را مى‌شناختند، برايشان آمد، بدو كافر شدند».[2]

[1]. فتح: آيه 29.

[2]. هذِهِ الآيَةُ نَزَلَت فِي اليَهودِ وَالنَّصارى‌، يَقولُ اللَّهُ تَبارَكَ وتَعالى‌:« الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ» يَعني التَّوراةَ وَالإِنجيلَ‌« يَعْرِفُونَهُ» يَعني رَسولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله‌« كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ» لِأَنَّ اللَّهَ عز و جل قَد أنزَلَ عَلَيهِم فِي التَّوراةِ وَالزَّبورِ وَالإِنجيلِ صِفَةَ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله وصِفَةَ أصحابِهِ ومَبعَثَهُ وهِجرَتَهُ، وهُوَ قَولُهُ:« مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سِيماهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ» هذِهِ صِفَةُ رَسولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله وأصحابِهِ فِي التَّوراةِ وَالإِنجيلِ، فَلَمّا بَعَثَهُ اللَّهُ عَرَفَهُ أهلُ الكِتابِ كَما قالَ جَلَّ جَلالُهُ:« فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا كَفَرُوا بِهِ».