نام کتاب : گزيده شناخت نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 314
پيش از آن براى رهنمود مردم، فرو فرستاد، و فرقان را نازل كرد»-: فرقان، عبارت از محكمات است، و كتاب، مجموع قرآن است كه در آن،
كتابهاى پيامبران پيشين، مورد تصديق قرار گرفته است.[1]
128.
امام صادق عليه السلام: «پس چون برايشان آمد»، يعنى براى
اين يهوديان و ناصبيان. «فرستادهاى از نزد خدا كه تصديق كننده آن
چيزى است كه با ايشان است»، مراد از فرستاده، قرآن است كه در
بر دارنده اوصاف و فضائل محمّد و على، و وجوب دوستى با آن دو و دوستى با دوستان آن
دو، و دشمنى با دشمنان آنهاست. «گروهى از كسانى كه به آنها كتاب
داده شده، كتاب خدا را افكندند»، [مراد از كسانى كه به آنها كتاب
داده شده،] يهوداند كه تورات و ديگر كتابهاى پيامبران خدا عليهم السلام را
«پشت سر خود افكندند»، يعنى به آنچه در آنهاست، عمل نكردند و بر
پيامبرىِ محمّد صلى الله عليه و آله و وصايت على عليه السلام حسادت ورزيدند و آنچه
را از فضائل آن دو مىدانستند، انكار كردند. «چنان كه گويى نمىدانند»،
يعنى در انكار و ردّ آن فضائل، مانند كسى رفتار كردند كه اصلًا اطّلاعى از آنها
ندارند، در حالى كه مىدانستند كه حق است.[2]
129.
امام باقر عليه السلام- در باره اين سخن خداوند متعال:
«اى كسانى كه به شما كتاب داده شده است! به آنچه فرو فرستاديم و تصديق كننده همان
چيزى است كه با شماست، ايمان بياوريد، پيش از آن كه چهرههايى را محو كنيم و در
نتيجه، آنها را به قهقرا باز گردانيم، يا همچنان كه اصحاب سَبْت را لعنت
[1]. هُوَ كُلُّ أمرٍ
مُحكمٍ، وَالكِتابُ هُوَ جُملَةُ القُرآنِ الَّذى يُصَدِّقُ فيهِ مِن كِتابِ
قَبلِهِ مِنَ الأَنبِياءِ( تفسير العيّاشى: ج 1 ص 162 ح 1، تفسير القمّى: ج 1 ص
96).
[2].«
وَ لَمَّا جاءَهُمْ» جاءَ هؤُلاءِ اليَهودَ ومَن
يَليهِم مِنَ النَّواصِبِ« رَسُولٌ
مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُمْ» القُرآنُ مُشتَمِلًا عَلى
وَصفِ فَضلِ مُحَمَّدٍ وعَلِيٍّ، وإيجابِ وِلايَتِهِما ووِلايَةِ أوليائِهِما،
وعَداوَةِ أعدائِهِما« نَبَذَ
فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ كِتابَ اللَّهِ» اليَهودُ التَّوراةَ، وكُتُبَ
أنبِياءِ اللَّهِ عَلَيهِمُ السَّلامَ« وَراءَ ظُهُورِهِمْ» وتَرَكُوا العَمَلَ بِما فيها وحَسَدوا مُحُمَّداً
صلى الله عليه و آله عَلى نُبُوَّتِهِ، وعَلِيّاً عَلى وَصِيَّتِهِ، وجَحَدوا
عَلى ما وَقَفوا عَلَيهِ مِن فَضائِلِهِما« كَأَنَّهُمْ لا يَعْلَمُونَ» فَعَلوا[ فِعلَ] مَن جَحَدَ ذلِكَ وَالرَّدَّ
لَهُ، فِعلَ مَن لا يَعلَمُ، مَعَ عِلمِهِم بِأَنَّهُ حَقٌّ( التفسير المنسوب إلى
الإمام العسكري عليه السلام: ص 471 ح 304، بحار الأنوار: ج 9 ص 330 ح 17).
نام کتاب : گزيده شناخت نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 314