خواست تا دلم را از دانش و فهم و فرزانگى و نور، آكنده سازد.

گفتم: پدر و مادرم به فدايت، اى پيامبر خدا! از زمانى كه آن دعا را برايم كردى، چيزى را فراموش نكردم و آنچه را هم ننوشتم، از يادم نرفت. آيا از اين پس، بيم فراموشى بر من دارى؟

فرمود: «نه. بر تو بيم فراموشى و نادانى ندارم».[1]

[1].