303. امام صادق عليه السلام‌- در باره اين سخن خداوند متعال: «و اگر آن را بر برخى از غير عرب‌زبانان، نازل مى‌كرديم و [پيامبر صلى الله عليه و آله‌] آن را بر ايشان مى‌خوانْد، به آن ايمان نمى‌آوردند»-: يعنى اگر قرآن بر غيرعرب، فرو فرستاده مى‌شد، عرب به آن ايمان نمى‌آوردند، در حالى كه بر عرب نازل شد و عجم‌ها به آن ايمان آوردند. پس اين، فضيلتى براى عجم‌هاست.

304. مجمع البيان: ابو بصير، از امام صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «اگر شما- اى گروه عرب- روى برتابيد، «جاى شما را به مردمى غير از شما خواهد داد»»، يعنى [به‌] مَوالى.

از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «به خدا سوگند كه بهتر از آنان را جاى‌گُزينشان كرد: مَوالى را».

305. الغارات‌- به نقل از عباد بن عبد اللَّه اسدى-: روز جمعه، [در مسجد] نشسته بودم و على عليه السلام بر منبرى از آجر، سخن مى‌گفت و ابن صوحان نيز نشسته بود. در همين حال، اشعث آمد و از ميان جمعيت، به طرف منبر، پيش رفت و گفت: اى امير مؤمنان! اين سُرخ‌گونه‌ها،[1] تو را از ما گرفته‌اند!

امير مؤمنان عليه السلام در خشم شد. ابن صوحان گفت: امروز، از كار عرب، آن چيزى كه پوشيده بود، روشن خواهد شد.

على عليه السلام فرمود: «من با اين جماعتِ لَندَهور، چه كنم؟! تا لِنگ ظهر، در بستر خود، غلت مى‌زنند، در حالى كه عدّه‌اى (مردم غيرعرب) در اين نيمروز داغ، به ذكر خدا مشغول اند. آن گاه، آنها (عرب‌ها) به من مى‌گويند كه اين افراد (غير عرب) را از خود برانم و از ستمگران باشم! سوگند به آن كه دانه را شكافت، از محمّد صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى‌فرمايد:" به خدا سوگند كه اينان، براى باز گرداندنتان به دين، با شما خواهند جنگيد، همچنان كه شما در آغاز، براى مسلمان كردن آنان، با ايشان جنگيديد"».

[1]. مقصود، مردمان غير عرب، يعنى ايرانيان و روميان اند كه عرب‌ها، آنها را به دليل سفيدپوست بودن،« حَمراء( سرخ‌گونه)» مى‌خواندند.