...

نمودار 1- 1 به تبيين جايگاه شادى (فرح) پرداخته است.

نمودار 1- 1. تبيين جايگاه فرح‌

اين نمودار، بر اساس شدّت هيجانات و بروز آنها در رفتار فرد با رويكرد لغوى- روايى، ترسيم شده است. واژه «فرح»، در زبان فارسى به لغتِ «شادى»، نزديك‌تر از كليدواژه «سُرور» است.

ب. حُزن‌

بنا بر پژوهش لغوى و همچنين مؤيدهاى روايى (حديثى)، فرح، نقيض حزن است:

الفَرَحُ وَ ضِدُّهُ الحُزنُ.[1]

لذا لازم است تا واژه‌پژوهى «حزن» نيز صورت پذيرد. ابن فارِس، در كتاب باارزش خود، معجم مقاييس اللّغة مى‌نويسد: واژه «حزن»، به معناى خشونت، درشتى و شدّت در هر چيز است و از همين رو، عرب،

[1]. الكافى، ج 1، ص، 21.