گرفت. امام على (ع) در تفسير آيه شريف‌ وَ لا تَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيا[1] مى‌فرمايد:

لَا تَنْسَ صِحَّتَك وَ قُوَّتَك وَ فَرَاغَك وَ شَبَابَك وَ نَشَاطَك أَنْ تَطْلُبَ بِهَا الآخِرَةَ.[2]

تن‌درستى، نيرو، فراغت، جوانى و نشاطت را فراموش مكن تا با آن، بهره‌هاى دنيوى و آخرت را مطالبه كنى.

نشاط، سهم دنيوى ماست كه بايد براى نيل به سعادت اخروى، از آن بهره گرفت.

با پايان يافتن مباحث مربوط به نشاط، اينك اين سؤال پيشِ روى ماست كه: آيا تبيين نشاط، به تنهايى مى‌تواند تمام جوانب بحث را برايمان روشن سازد؟

همان طور كه پيش از اين، متذكّر شديم، نقطه مقابل نشاط، سسستى و اهمالكارى است. لذا به خاطر آن كه شناخت كامل يك مفهوم، مبتنى بر شناخت مفاهيم متضاد آن است، درصدد تبيين مفهوم «كَسَل» و مفاهيم مترادف آن بر مى‌آييم.

[1]. سوره قصص، آيه 77.

[2]. الأمالى، صدوق، ص 190، ح 10.