يا فرهنگى اجتناب‌ناپذير تبديل شده است و بر همگان تحميل مى‌شود. از اين‌رو، هديه‌اى كه بايد از روى عشق و محبّت تهيه و تقديم مى‌شد، به خاطر جبر اجتماعى، تهيه مى‌شود. اين عامل، باعث شده است كه اهداى هدايا نه تنها تأثير مثبت خود را از دست بدهد و محبّت و دوستى از آن ايجاد نشود يا افزايش و تعميق آن را به دنبال نداشته باشد، بلكه ممكن است در بسيارى از موارد، ناراحتى يا كدورت ايجاد كند و پيامدهاى منفى به دنبال آورد. بنا بر اين، به نظر مى‌رسد كه از بين رفتن آثار مثبت هديه را بايد در تحميلى بودن و كليشه‌اى شدن آن جستجو كرد. هداياى اين‌چنينى، نه در كام هديه‌گيرنده شيرينى چندانى خواهد داشت و نه بر هديه دهنده، گوارا و لذّت‌بخش خواهد بود! به نظر مى‌رسد كه اگر در اين رسم، هديه دهنده و هديه گيرنده، هر دو هيچ گونه تحميلى را احساس نكنند، تأثير محبّت‌آفرينى آن، دوباره خود را نمايان خواهد ساخت.

راه‌كار مقابله با آسيب‌ها

بررسى موارد و مصاديق متعارفى كه اهداى هديه را تحميلى مى‌كند، نشان مى‌دهد كه مهم‌ترين راه‌كار مقابله با آفات و آسيب‌هايى كه خاصيت محبّت‌افزايى را از هديه زايل مى‌سازد، نوعى قالب‌شكنى و خروج از قالب‌هاى عرفى اهداى هديه است. از آن‌جا كه از قالب‌هاى عرفىِ اهداى هديه نمى‌توان انتظار محبّت‌افزايى فراوانى داشت، بايد براى محافظت از آثار مطلوب هديه، قالب‌شكنى كرد و از روش اهداى هديه غيرمنتظره استفاده كرد.

تجربه ثابت كرده است كه اگر به طور غير منتظره و بى آن كه توقّعى‌