بر اين اساس، خيرخواهى، يكى از ويژگى‌هاى بسيار مهم دوست خوب است و انسان خردمند و دوست راستين، وجودِ اين ويژگى را در خود مراقبت مى‌كند و خود را از نتيجه آن- كه جلب محبّت ديگران است- بهره‌مند مى‌سازد. اميرمؤمنان (ع) در كلام كوتاه ديگرى به تأثير محبّت آفرينىِ خيرخواهى اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد:

النُّصحُ يُثمِرُ المُحَبَّةَ.[1]

خيرخواهى، محبّت به بار مى‌آورد.

و اين محبّت، همان چيزى است كه ما از ابتدا در صدد راه‌كارهاى به دست آوردن آن بوده‌ايم.

6. پيروى از خيرخواه‌

همان گونه كه احساس مسئوليت در برابر دوستان و خيرخواهى آنان در دل و عمل به عنوان جاذبه، به شمار آمده است، پذيرش خيرخواهى ديگران نيز به همان ميزان، يكى از ويژگى‌هاى مثبت و جاذبه‌هاى اخلاقى و رفتارى است. به روشنى پيداست كسى كه در برابر دلسوزى ديگران، انعطاف‌پذير است و با آغوش باز به نظريات خيرخواهانه آنان توجّه مى‌كند و قدردان احساس مسئوليت آنان است، در حقيقت، رفتارى نيك و جذّابيتى كم‌نظير را در خود به نمايش مى‌گذارد و دوست خود را نسبت به استمرار اين احساس مسئوليت، تشويق نموده است. اين برخورد با خيرخواهان، محبّت آنان را بيشتر مى‌كند و دوستى آنان را تحكيم مى‌بخشد.

[1]. غررالحكم: ح 844 ..