پايدارى خانواده و رضايت زناشويى‌

مهم‌ترين مسئله براى همسران، پايدارى خانواده و رضامندى زناشويى است. خانواده موفّق، خانواده‌اى است كه با ثبات و به دور از تزلزل باشد. نبود پايدارى، آينده‌اى نامطمئن را در پى دارد و دل‌گرمى و دلبستگى خانوادگى را ناممكن مى‌سازد. فراتر از ثبات و پايدارى، خانواده‌اى موفّق است كه از زندگى خود خرسند و راضى باشد. احساس خردسندى و رضامندى، شوق و اشتياق به زندگى را افزايش مى‌دهد، كانون زندگى را گرم مى‌كند و خانواده را كارآمد، پويا و موفّق مى‌سازد. بى‌گمان، اين مهم، نيازمند مهارت است و دست يافتن به آن، در گرو رعايت امورى است كه احاديث به آن پرداخته‌اند. به ديگر سخن، براى ساختن خانواده‌اى پايدار، آينده‌اى مطمئن و ايجاد احساس رضامندى بايد راه‌كارهاى آن را شناخت و به كار بست.

نقطه آغاز كجاست؟

حال اين سؤال به ذهن مى‌رسد كه: براى موفّقيت خانواده از كجا بايد شروع كرد؟ شايد بتوان ادّعا كرد كه اين پرسش، از مسائلى است كه كمتر بدان توجّه شده است. از عوامل موفّقيت، يافتن نقطه آغاز موفّقيت است. انتخاب نادرست نقطه آغاز مى‌تواند موجب ناكامى گردد. به راستى، نقطه آغاز كجاست؟ برخى آن را پس از شروع رسمى زندگى مشترك مى‌دانند و بر اين باورند كه برخوردارى از مهارت همسردارى، عامل اساسى موفّقيت است؛ امّا واقعيت اين است كه برخوردار بودن از آئين همسردارى، نقطه آغاز نيست. انتخاب نادرست نقطه آغاز مى‌تواند خود، نقطه آغاز ناكامى و شكست باشد.