است كه در سايه امتحانات و ابتلائات به دست مى‌آيد. اگر چنين كنيد، نسبت به همسر خود، ديد بهترى پيدا خواهيد كرد و روابط صميمانه‌ترى را تجربه خواهيد نمود و در سختى‌ها بردبار بوده، بر او خشم نخواهيد گرفت.

2. موقعيت ناخوشايند را با شجاعت بپذيريد

همان گونه كه سختى‌ها اجتناب ناپذيرند، «برگشت‌ناپذير» نيز هستند. در آينده خواهيم گفت كه سختى‌ها بر اساس تقدير الهى، شكل مى‌گيرند و تقدير الهى، بر اساس حكمت و مصلحت انسان‌ها رقم مى‌خورد. از اين رو، وقتى پديده ناخوشايندى فرا مى‌رسد، تا مأموريت خود را انجام ندهد و به اهداف خود دست نيابد، باز نخواهد گشت.

با اين حال، تلخىِ سختى‌ها و سختى‌گريزى انسان به گونه‌اى است كه آدمى را به تلاش براى برگرداندن حادثه ناخوشايند و بازگشت به دوران خوشايند پيشين وا مى‌دارد. همان گونه كه دوست داريم دوران خوشايند زندگى، همواره وجود داشته باشد و هرگز پايان نيابد، دوست داريم حادثه‌هاى ناخوشايند نيز هرگز وجود نداشته باشند و هيچ گاه فرا نرسند. از اين رو، هنگام رويارويى با يك پديده ناخوشايند، بيشتر به حذف حادثه مى‌انديشيم تا مديريت آن، و مايليم كه به سرعت، وضعيت را به حالت گذشته خود برگردانيم.

در چنين فضايى، پديده «جنگ با سختى‌ها» به وجود مى‌آيد. به ستيز با سختى‌ها برمى‌خيزيم تا آنها را از صحنه روزگار، حذف كنيم و شرايط را به وضعيت عادى برگردانيم. همين امر، موجبات نبرد و ناسازگارى با همسر را فراهم مى‌آورد. معمولًا در چنين مواقعى، هر كدام از همسران، ديگرى را مقصّر مى‌دانند. اين در حالى است كه درافتادن با سختى‌ها و بلاها، نه تنها آنها را برنمى‌گردانَد، بلكه بر رنج و عذاب انسان مى‌افزايد. پس بهتر است كه سختى‌ها را به عنوان يك واقعيت، پذيرفت و موقعيت ناخوشايند را مهار و مديريت نمود.

امام على (ع) با تكيه بر اصل برگشت‌ناپذيرىِ سختى‌ها، پذيرش موقعيت را شرط گذر سالم از آن برمى‌شمرَد. اين كلام، چنان پُرمغز و راه‌گشاست كه احنف بن قيس‌