لَقَدْ كَانَ رَسُولُ اللهِ (ص) يُدَاعِبُ الرَّجُلَ يُرِيدُ أَنْ يَسُرَّهُ.[1]

اين گونه نباشيد! بى‌ترديد، شوخى از خوش‌اخلاقى است و تو با اين كار، برادر خود را شاد مى‌كنى. و به تحقيق، پيامبر خدا (ص) كه با افراد شوخى مى‌كرد، مى‌خواست آنان را شاد كند.

پيامبر خدا (ص) شوخ‌ترين مردم با بچّه‌ها بود.[2] بنا بر اين، همسران بايد به شوخى، خنده و مانند آن، اهميت دهند و برنامه روحى و تعاملىِ خود را به گونه‌اى تنظيم نمايند كه در آن براى اين گونه امور نيز جايى وجود داشته باشد. اين امر، كمك فراوانى به تلطيف فضاى خانواده خواهد كرد و در نتيجه، احساس رضامندى را افزايش مى‌دهد و بنيان خانواده را مستحكم‌تر مى‌سازد.

2. لذّت بوى خوش‌

بوى خوش، از ديگر عوامل مؤثّر در شادى است. استفاده از عطر و بدبو نبودن بدن، از امورى است كه در آموزه‌هاى دين، مورد توجّه جدى قرار گرفته است.

پيامبر خدا (ص)، بوى خوش را تقويت‌كننده قلب،[3] و امام على (ع)، مايه نشاط[4] مى‌دانند. از مواردى كه پيامبر خدا (ص) همواره رعايت مى‌نمود، استفاده از عطر بوده است. امام على (ع) در اين باره مى‌فرمايد:

كَانَ رَسُولُ اللِه (ص) يُنفِقُ فِى الطّيبِ أكثَرَ مِمَّا يُنفِقُ فِى الطَّعامِ‌[5].

پيامبر خدا (ص) براى عطر، بيش از غذا خرج مى‌كرد.

همسران مى‌توانند با استفاده از عطر و بوى خوش، عواطف مثبتِ طرف مقابل را برانگيزانند و فضايى خوشايند به وجود آورند كه بى‌ترديد، بر رضايت زناشويى، تأثير مثبت خواهد گذاشت.

[1]. الكافى، ج 2، ص 663.

[2].

[3]. ميزان الحكمة، ج 7، ص 3338، ح 11322.

[4]. بحار الأنوار، ج 73، ص 141، ح 4.

[5]. ميزان الحكمة، ج 7، ص 3338، ح 11321.