پنج. ارضاى جنسى‌

پايدارى در ازدواج، به رضايت زناشويى بسته است و رضايت زناشويى، ابعاد مختلفى دارد كه يكى از آنها رضايت جنسى است. از نيازهاى اساسى انسان، نياز جنسى اوست كه بايد در چارچوب خانواده، ارضا شود. هر چند هدف اساسى خانواده، برآوردن نياز جنسى نيست، با اين حال، يكى از كاركردهاى مهم آن است. برآورده نشدن هر نيازى، به افزايش اضطراب و فشار روانى منجر مى‌گردد. ارضا نشدن نياز جنسى نيز همين گونه است. عدم ارضاى به موقع و به اندازه، موجب احساس ناكامىِ جنسى مى‌گردد و بداخلاقى و ناسازگارى را به ارمغان مى‌آورد و خودآگاه يا ناخودآگاه، مودّت و صميميت را كاهش مى‌دهد و ممكن است موجب همسرآزارى و حتىّ خيانت شود. در نتيجه، نارضايتى زناشويى به وجود مى‌آيد و پايه‌هاى خانواده، متزلزل مى‌شود. امّا اگر امور جنسى، به اندازه خود مورد توجّه قرار گيرد و تعامل جنسى همسران، به درستى انجام شود، اين نياز خدادادى، به بهترين وجه ارضا مى‌شود و اضطراب‌هاى درونى، فروكش مى‌كند و در نتيجه، آرامشْ تحقّق مى‌يابد. اين گونه است كه رضايت جنسى به وجود مى‌آيد و در كل، موجب رضايت زناشويى مى‌گردد.

مسئوليت جنسىِ همسران‌

بر اساس آنچه گذشت، در متون اسلامى، به مسئله ارضاى جنسى، در حد و اندزه خود، توجّه جدى شده و مسئوليتى بر دوش همسران قرار داده شده است كه در ادامه به آن مى‌پردازيم:

الف. مسؤليت زن‌

غريزه جنسى، از قوى‌ترين نيروهاى انسان است كه بويژه مردان، در برابر آن، ناتوان‌اند. پيامبر خدا (ص) در تفسير آيه شريف‌ وَ خُلِقَ الْإِنْسانُ ضَعِيفاً[1] مى‌فرمايد:

[1]. سورة نساء، آية 28.