نقاط اشتراك‌

تا اينجا روشن شد كه فرق و مذاهب بزرگ اسلامى، آموزه مهدويّت و انتظار موعودى نجات‌بخش را قطعى و ضرورى مى‌دانند و اين موضوع به باورى مشترك ميان آنها تبديل شده است. دقت در مصادر و مستنداتى كه پيش از اين به برخى از آنها اشاره شد، به وضوح، درستى عقيده شيعه را در زمينه مهدويّت اثبات مى‌كند؛ اگرچه برداشت‌ها از اين متون اكنون متفاوت است. اكنون مى‌توان باورهاى مشترك ميان مذاهب اسلامى در اين زمينه را اين گونه برشمرد:

1. منجى موعود

علماىِ مذاهب اسلامى در آثار خود، اخبارى (احاديثى) بشارت‌آميز را در باره امام مهدى عليه السلام نقل كرده‌اند كه از وقوع شرايط مطلوب براى امت اسلامى در آينده خبر مى‌دهند. سياق اين بشارت‌ها با پيشگويى‌هاى مطرح در ديگر اديان الهى در باره منجى موعود هماهنگى كامل دارد.

2. تبار منجى‌

معمولًا ضمن تأكيدهاى عالمان و محدّثان فرق اسلامى بر متواتر و صحيح بودن احاديث بشارت به ظهور و قيام امام مهدى عليه السلام، به اين نكته نيز اشاره شده است كه ايشان از فرزندان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و اهل بيت اوست. علاوه بر آن، بسيارى از دانشمندان اهل سنّت بنا بر احاديث صحيح، تصريح كرده‌اند كه امام مهدى عليه السلام از نسل فاطمه عليها السلام و على عليه السلام است.

3. نام منجى‌

در اين كه منجى موعود با پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله هم‌نام است، ترديد و اختلافى نيست.

افزون بر اين كه در يكى از صحاح سته به اين نكته تصريح شده،[1] در سخنان برخى‌

[1]. سنن ابى داوود: ج 4 ص 106 ح 4282.