بدان كه خاتم الأولياء گواه و حاضر است‌

گرچه جسمش از ديدگان پنهان است‌

او آقا و مهدى از نسل احمد

و شمشير برنده هندى در پيكار [با دشمنان حقيقت‌] است‌

او خورشيدى است كه هر گرفتگى و ظلمتى را روشن مى‌كند

او نخستين باران بهارى است، آن هنگام كه مى‌بخشد.

ابن عربى در جايى ديگر نوشته است:

و امّا ختم ولايت محمّدى، با مردى عرب از كريم‌ترين اصل و مقام است. او اكنون در زمان ما وجود دارد. من در سال 595 او را شناختم و نشانه‌اى كه او در خود داشت و خدا آن را از چشمان بندگانش پنهان كرده بود. در شهر «فاس» بر من آشكار شد. من خاتم ولايت را در او ديدم‌[1].[2]

3- 2. عطار نيشابورى (م 618 ق)

به نظر عطار نيشابورى همان گونه كه نبوّت انبيا به نبوّت احمد مصطفى صلى الله عليه و آله ختم شده، ولايت نيز پس از مرتضى عليه السلام به حضرت مهدى عليه السلام، كه هادى و راهنماى دين الهى است، منتهى مى‌شود:

همو در شعرى ديگر گفته است:

[1]. الفتوحات المكية: ج 2 ص 49، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى: ج 4 ص 282.

[2]. جهت آگاهى بيشتر از ديدگاه‌هاى ابن عربى در باره مهدويت ر. ك: دايرة المعارف بزرگ اسلامى: ج 4 ص 282- 283.