فترت امامان خواهد آمد، همان گونه كه پيامبر خدا پس از دوره فترت [پيامبران،] برانگيخته شد.

تذكّر

نكته قابل توجّه، اين كه حديثى از امام صادق عليه السلام نقل شده كه به ظاهر، وجود هر گونه حجّت را در دوران فترت، نفى مى‌كند:

زيد عن محمّد بن علىّ الحلبى عن أبى عبد اللَّه عليه السلام، قال: قُلتُ لَهُ: كانَتِ الدُّنيا قَطُّ مُنذُ كانَت وَ لَيسَ فِى الأَرضِ حُجَّةٌ؟ قالَ: قَد كانَتِ الأَرضُ وَ لَيسَ فيها رَسولٌ وَ لا نَبِىٌّ وَ لا حُجَّةٌ وَ ذلِكَ بَينَ آدَمَ وَ نُوحٍ فِى الفِترَةِ وَ لَو سَأَلتَ هؤُلاءِ عَن هذا لَقالوا: لَن تَخلُوَ الأَرضُ مِنَ الحُجَّةِ وَ كذّبوا. إنَّما ذلِكَ شَى‌ءٌ بَدا للَّهِ عز و جل فيهِ، «فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ» وَ قَد كانَ بَينَ عيسى‌ وَ مُحَمَّدٍ عليهما السلام فَترَةٌ مِنَ الزَّمانِ وَ لَم يَكُن فِى الأَرضِ نَبِىٌّ وَ لا رَسولٌ وَ لا عالِمٌ، فَبَعَثَ اللَّهُ مُحَمَّداً صلى الله عليه و آله بَشيراً وَ نَذيراً وَ داعِياً إِلَيهَ.[1]

زيد از محمّد بن على حلبى نقل مى‌كند كه گفت: از امام صادق عليه السلام پرسيدم: آيا تا به حال، از وقتى كه دنيا بوده، پيش آمده كه در زمين، حجّتى نباشد؟ امام صادق عليه السلام فرمود: « [آرى.] پيش آمده كه در زمين، نه پيامبرى باشد و نه فرستاده‌اى و نه حجّتى. اين، در دوره فترتِ ميان آدم عليه السلام و نوح عليه السلام بوده است.

حال اگر اين مطلب را از اينان بپرسى، حتماً خواهند گفت: زمين، هرگز از حجّت، خالى نبوده است؛ ولى دروغ مى‌گويند. همانا اين، مطلبى بود كه براى خداوند، در آن بَدا حاصل شد. پس پيامبران و بشارت‌دهندگان و هشداردهندگانى را برانگيخت، در حالى كه ميان عيسى عليه السلام و محمّد صلى الله عليه و آله برهه‌اى از زمان بود كه در آن، نه پيامبرى در زمين بود و نه فرستاده‌اى و نه عالِمى. پس خداوند، محمّد صلى الله عليه و آله را برانگيخت تا بشارت دهنده و هشدار دهنده و فرا خواننده به سوى خداوند باشد».

[1]. الاصول الستّةعشر: ص 197 ح 169، بحار الأنوار: ج 4 ص 122 ح 68.