1- 2. تداوم امامت در نسل پيامبر صلى الله عليه و آله‌

در اين فصل مسئله بسيار مهم تداوم امامت و رهبرى امّت در نسل پيامبر خاتم صلى الله عليه و آله تا قيامت، بر پايه حديث متواتر ثقلين كه مورد اتفاق شيعه و سنّى است، اثبات مى‌گردد. پايان‌بخش اين فصل، تحليلى فشرده و جامع است كه در آن از سند اين حديث و دلالت آن بر عصمت اهل بيت عليهم السلام و مرجعيت علمى آنان براى امت اسلامى، و همچنين امامت امام مهدى عليه السلام و غيبت ايشان بحث مى‌شود، و در ضمن آن، نكات قابل توجّه ديگرى هم در باره اين حديث شريف خواهد آمد.

1- 3. شمار رهبران الهى پس از پيامبر صلى الله عليه و آله‌

در اين فصل ابتدا احاديث پرشمارى را كه در آنها پيامبر خدا صلى الله عليه و آله با تعبيرهاى گوناگون، رهبران الهى پس از خود را شناسانده، گزارش مى‌كنيم. در ادامه اين فصل با پژوهش در سند اين احاديث، زمان و مكان صدور آنها، اختلاف در متن آنها، مقصود از آنها، و نظريه‌هايى كه در اين باره وجود دارد، اثبات مى‌شود كه اين احاديث جز بر عقايد پيروان اهل بيت در باره امامت خاندان رسالت منطبق نيست.

1- 4. وجوب شناخت امام مهدى عليه السلام‌

در اين فصل با استناد به احاديث معتبر اثبات مى‌شود كه بر مسلمانان واجب است رهبر الهى زمان خود را كه از خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله است بشناسند، و در ادامه فضيلت شناخت رهبر و خطر بى‌اطلاعى از او بيان مى‌شود. همچنين در اين فصل رواياتى كه از انكار امامتِ امامان اهل بيت عليهم السلام، بويژه امام دوازدهم نهى مى‌كنند، آورده شده است. در پايان فصل وظيفه كسى كه توان شناسايى امام را ندارد مشخص مى‌شود.

در اين فصل، دو تحليل ارائه مى‌گردد؛ يكى در باره وجوب معرفت امام در هر عصرى، و ديگرى در تبيين وظيفه كسى كه شناخت رهبر الهى برايش مقدور نيست.