3. اصل لزوم انتخاب همسر شايسته و ديندار

مبنا قرار دادن تمايل به معنويت، به اين است كه آنچه براى رسيدن به اين ميل فطرى مؤثّر است، به كار گرفته شود و گذشته از عفّت و ازدواج، انتخاب همسر شايسته براى زندگى، در به فعليت رساندن آن ميل معنوى، تأثير فراوانى دارد. بنابر اين، فرد نبايد هركسى را با هر شرايطى، به همسرى خود برگزيند؛ بلكه لازم است كه شايستگى اخلاقى و عملكردى او را مدّ نظر داشته باشد. ازاين‌رو، درباره اين‌كه چه كسى را براى همسرى انتخاب كنيد و چه كسى را انتخاب نكنيد، احاديث فراوانى در اختيار داريم كه به تعدادى از آنها اشاره مى‌كنيم. امام باقر عليه السّلام فرمود:

أتى رجل رسول اللّه صلّى اللّه عليه و اله يستأمره فى النّكاح، فقال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و اله: نعم انكح، و عليك بذوات الدّين تربت يداك.[1]

مردى خدمت پيامبر صلّى اللّه عليه و اله آمد و در امر ازدواج از آن حضرت كسب تكليف و اجازه كرد. حضرت فرمود: «آرى ازدواج كن و بر تو باد به زنان متديّن. خدا خيرت دهد!».

پيامبر صلّى اللّه عليه و اله نيز مى‌فرمايد:

لا يختار حسن وجه المرأة على حسن دينها.[2]

نبايد حسن صورت زن را بر حسن ديندارى او برگزيد.

همچنين فرمود:

تنكح المرأة على أربع خلال: على مالها، و على دينها و على جمالها و على حسبها و نسبها، فعليك بذات الدّين.[3]

به خاطر چهار چيز، با زن ازدواج مى‌شود: مال و ثروتش، زيبايى‌اش، ديندارى‌اش و اصل و نسب و خانواده‌اش و تو با زنان ديندار، ازدواج كن.

[1]. تهذيب الأحكام، ج 7، ص 401؛ وسائل الشيعة، ج 20، ص 38.

[2]. ميزان الحكمة، ج 5، ص 2254، ح 7835؛ كنز العمّال، ج 16، ص 301.

[3]. ميزان الحكمة، ج 5 ص 2254، ح 7836؛ كنز العمّال، ج 16، ص 303.