الْأَمِينُ‌[1] چنين نقل مى‌كند:

قال لها شعيب عليه السّلام: يا بنيّة هذا قوىّ قد عرفته برفع الصّخرة، الأمين من أين عرفته قالت: يا أبة إنّى مشيت قدّامه فقال: امشى من خلفى فإن ضللت فأرشدينى إلى الطّريق، فإنّا قوم لا ننظر فى أدبار النّساء.[2]

حضرت شعيب گفت: دخترم! قوى بودن او را از برداشتن سنگ بزرگى از روى چاه، فهميدى؛ امّا از كجا معلوم كه امين است؟ عرض كرد: پدرجان! من جلوتر از او مى‌آمدم. وى گفت: از پشت سر من بيا و اگر گمراه شدم، مرا به مسير راه راهنمايى كن؛ چون ما قومى هستيم كه پشت سر بانوان، نگاه نمى‌كنيم.

4. استكمال عقل‌

عقل در وجود فرد، راهنمايى كردن به سوى هنجارها و بازداشتن از روى آوردن به نابه‌هنجارى‌ها را به عهده دارد. هرقدر عقل، كامل‌تر شود و توانايى‌اش در درك مسائل و ارزيابى عملكردها بيشتر گردد، بهتر مى‌تواند در برابر انگيزه‌هاى شهوانى، مقاومت كند و تحت سيطره آنها درنيايد؛ بلكه هواهاى نفسانى را تعديل نمايد و تحت نفوذ و هدايت خود، جهت‌دهى مطلوبى براى آنها داشته باشد. به عبارت ديگر، هرچه عقل، توانمندتر، نقش خود را ايفا كند، تهاجم هواهاى نفسانى، ضعيف‌تر مى‌گردد. امام على عليه السّلام فرمود:

إذا كمل العقل نقصت الشّهوة.[3]

هنگامى كه عقل، كامل و توانمند مى‌گردد، شهوت و ميل، فروكش مى‌كند.

كمال عقلى، باعث مى‌شود كه فرد، در ارزيابى‌هايش، به بى‌ارزشى اميال شهوى توجّه كند و محرّكى براى انجام دادن آنها نداشته باشد. ازاين‌رو، امام على عليه السّلام مى‌فرمايد:

من كمل عقله استهان بالشّهوات.[4]

[1]. سوره قصص، آيه 26.

[2]. كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 4 ص 19؛ مستدرك الوسائل، ج 14، ص 274؛ بحار الأنوار، ج 13، ص 32.

[3]. غرر الحكم و درر الكلم، ج 3، ص 135، ح 4054.

[4]. همان، ج 5، ص 255، ح 8226.