باب كرد ... به خدا قسم كه در زمان رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله پيش از اين‌كه زنانى از اهل عراق گرفتار اين رفتار شوند، زنانى اين‌چنين وجود داشتند! رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله فرمود: «خدا زنان متشابه به مردان و مردان شبيه به زنان را لعنت كرده است».

از پيامبر صلّى اللّه عليه و اله نقل شده كه فرمود:

السّحق فى النّساء بمنزلة اللّواط فى الرّجال.[1]

مساحقه در زنان، به منزله لواط در مردان است.

دو زن از امام صادق عليه السّلام درباره حدّ مساحقه زنان، سؤال كردند. امام فرمود:

حدّ الزّنا إنّه إذا كان يوم القيامة يؤتى بهنّ قد ألبسن مقطّعات من نار و قنّعن بمقانع من نار و سرولن من النّار و أدخل فى أجوافهنّ إلى رؤوسهنّ أعمدة من نار و قذف بهنّ فى النّار، أيّتها المرأة إنّ أوّل من عمل هذا العمل قوم لوط فاستغنى الرّجال بالرّجال فبقى النّساء بغير رجال ففعلن كما فعل رجالهنّ.[2]

حد آن (مساحقه) حدّ زناست. وقتى قيامت مى‌شود، مساحقه‌كننده‌ها را مى‌آورند و لباس‌ها، مقنعه‌ها و شلوارهايى از آتش بر آنان مى‌پوشانند و با ميله‌هاى آتشين- كه به آنها فرو مى‌كنند-، آنها را به جهنم مى‌اندازند. اى زن! اوّلين بارى كه اين عمل انجام گرفت، از سوى قوم لوط بود كه مردان، نياز خود را با مردان، برطرف مى‌كردند. زنان، چون بدون مردان ماندند، آنها هم همان كار مردان را با خود انجام دادند.

براى پيشگيرى از اين نابه‌هنجارى، خوابيدن زنان به صورت برهنه پيش هم نيز گناه تلقّى شده است. امام صادق عليه السّلام مى‌فرمايد:

ليس لامرأتين أن تبيتا فى لحاف واحد إلّا أن يكون بينهما حاجز، فإن فعلتا نهيتا عن ذلك، و إن وجدتا مع النّهى جلدت كلّ واحدة منهما حدّا حدّا، فإن وجدتا أيضا فى لحاف جلدتا، فإن وجدتا الثّالثة قتلتا.[3]

جايز نيست كه دو زن، لخت در زير يك روانداز بخوابند، مگر آن‌كه بين آن‌دو،

[1]. مكارم الأخلاق، ص 232؛ وسائل الشيعة، ج 18، ص 425، ح 3.

[2]. الكافى، ج 5، ص 552، ح 2؛ وسائل الشيعة، ج 20، ص 345.

[3]. الكافى، ج 7، ص 202؛ وسائل الشيعة، ج 18، ص 426، ح 1.