نام کتاب : تربيت جنسى: مبانى، اصول و روشها از منظر قرآن و حديث نویسنده : فقيهى، على نقى جلد : 1 صفحه : 164
جوان، به همينگونه پاسخ داد. پس از گفتگو بين رسول اكرم و آن جوان،
حضرت، دست بر سينه او نهاد و فرمود: «خداوندا! قلب او را از گناه، پاك گردان و
گناهانش را ببخش و او را از زنا، نگهدارى نما!». در اثر اين رفتار، از آن پس،
ناپسندترين كارها نزد آن جوان، زنا بود.[1]
اين
شيوه برخورد پيامبر صلّى اللّه عليه و اله حاوى چند نكته بود:
1.
جوان را طرد نكرد؛ بلكه با مهربانى، با او صحبت كرد.
2.
او را ملامت و تقبيح نكرد؛ بلكه طورى با او رفتار نمود كه به نياز او آگاهى دارد.
3.
با استدلال و منطق، به شيوهاى كه براى آن جوان، پسنديده و راضىكننده بود، بحث
كرد. ممكن است كه نياز باشد، براى هر جوانى، شيوه استدلال را عوض كرد.
مهم،
اصل مطلب، يعنى استدلال كردن است.
4.
جوان را متوجّه خداوند ساخت و حسّ دينى و مذهبى را از طريق دعا كردن، در او بيدار
ساخت.
5.
يك شيوه مهم مقابله با نفس را كه دعا و درخواست از خداوند است- به جوان آموخت.
6.
جوان را به مرحلهاى رساند كه خود او از اين عمل، بيزار شود، نه اينكه از ترس
سرزنش و تنبيه، از آن خوددارى كند.
بنابراين،
والدين بايد متوجّه باشند كه اين، نكتهاى بسيار ظريف و حسّاس است و بايد با نهايت
دقّت و ظرافت، با نوجوانان برخورد كنند كه نه آنها را طرد كنند و نه از خانه و
كاشانه، دلسرد و دلزده سازند؛ بلكه سطح شعور و آگاهى آنها را بالا ببرند تا
خودشان زشتى و درستى اعمال را بشناسند و از زشتى، متنفّر و به زيبايى، متمايل
شوند.