زيست‌شناسان، عقيده دارند كه زن و مرد، با يكديگر، تفاوت‌هاى بنيادى دارند؛ بدين معنا كه تفاوت‌ها در درجه اوّل، «ارثى» اند، نه «محيطى». آنها معتقدند كه هر سلول بدن زن، با هر سلول بدن مرد، تفاوت دارد و قبل از آن‌كه به دنيا بيايند و تحت تأثير نفوذهاى اجتماعى قرار گيرند، كاملا از يكديگر تمايز پيدا مى‌كنند و براى زن يا مرد شدن، آماده مى‌شوند. به قول استاد دكتر محمود بهزاد: «اگر اوضاع اجتماعى، موجب تفاوت‌هاى زن و مرد مى‌شود، فقط آنچنان را آنچنان‌تر مى‌كند».[1]

هورمون‌هاى جنسى متفاوتى در دختر و پسر وجود دارند (آندروژن در پسرها و استروژن در دخترها) كه باعث ايجاد تفاوت‌هاى جنسيتى، در دو جنس مى‌شوند.[2] فعّاليت هورمون‌هاى جنسى، در زمان بلوغ افراد، تشديد مى‌شود و ويژگى‌هاى جنسى ثانويه را در زن و مرد ايجاد مى‌كند. به اين ترتيب كه ترشح تستسترون در مردان، باعث رشد اندام‌هاى تناسلى، تغيير شكل بدن، پهن شدن شانه‌ها و رشد قفسه سينه، تغيير در رويش مو در سر و بدن، رشد حنجره و تارهاى صوتى و بم شدن صدا و افزايش ميل جنسى و .. است.[3]

هورمون‌هاى استروژن و پروژسترون در زنان نيز علاوه بر ايجاد ويژگى‌هاى جنسى ثانوى، به‌طور متناوب، باعث آمادگى رحم براى باردارى مى‌شوند و دوره ماهانه جنسى را تنظيم مى‌كنند. ويژگى‌هاى جنسى ثانويه‌اى كه توسط استروژن‌ها در دوره بلوغ در دختران ايجاد مى‌شوند، عبارت‌اند از: رشد سينه‌ها و لگن و رحم و ذخيره چربى در نواحى مختلف بدن و ....[4]

هريك از نيم‌كره‌هاى مخ نيز در ايجاد تفاوت‌هاى جنسيتى، نقش دارند. امروزه در اثر پيشرفت علم زيست‌شناسى، معلوم شده است كه سلول‌هاى بعضى از بخش‌هاى هيپوتالاموس در زن، درشت‌تر از سلول‌هاى همان بخش‌ها در مرد است و

[1]. روان‌شناسى عمومى، ص 336.

[2]. روان‌شناسى رشد، سوسن سيف، ج 1، ص 243.

[3]. فيزيولوژى اعصاب و غدد، ص 180.

[4]. همان، ص 141.