يكديگر دارند؛ يعنى در حديثى، «قطعيّت» ترتّب اثر، مطرح شده است؛ ولى در حديث ديگر، «احتمال» ترتّب اثر، داده شده است. جمع اين احاديث، به اين است كه تأثير آميزش والدين در حضور كودك، در انحراف جنسى وى با توجّه به شرايط و وضعيت او متفاوت خواهد بود: اگر كودك، در سنينى باشد كه آميزش والدين را درك نمى‌كند و يا در خواب است و نسبت به رفتارهاى والدين هوشيارى ندارد، از آن‌جا كه كودك، تحت تأثير عوامل محيطى قرار مى‌گيرد و گفته‌ها، نفس‌ها و حركت‌هاى والدين، در روان او- بدون آن‌كه خود او متوجّه باشد- اثر مى‌گذارد، ازاين‌رو، احتمال دارد زمينه‌هاى روانى براى انحراف جنسى در او پديد آيد كه اگر در آينده، با عوامل ديگر تقويت شود، اثر انحراف، قطعيّت پيدا مى‌كند وگرنه، آن اثر احتمالى، مترتّب نمى‌شود؛ ولى اگر كودك، به سن تمييز رسيده و صداى نفس‌ها و گفته‌هاى والدين را مى‌شنود و حركات آنها را در هنگام آميزش مشاهده مى‌نمايد، اثر انحراف جنسى، به‌طور قطع، مترتّب مى‌شود، همان‌طور كه در حديث دوم، به آن تصريح شده است.

ب- اجازه گرفتن فرزندان براى ورود به اتاق والدين‌

از آن‌جا كه توجّه فرزند به لباس خواب و يا وضعيت خاص والدين در رخت‌خواب، ذهن او را درگير مى‌كند و زمينه تحريكات جنسى را فراهم مى‌سازد، خداوند، دستور داده كه كودكان بايد هنگام ورود به اتاق پدر و مادر، از آنها اجازه بگيرند:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ وَ الَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ عَوْراتٍ لَكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَ لا عَلَيْهِمْ جُناحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُمْ بَعْضُكُمْ عَلى‌ بَعْضٍ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ\* وَ إِذا بَلَغَ الْأَطْفالُ مِنْكُمُ الْحُلُمَ فَلْيَسْتَأْذِنُوا كَمَا اسْتَأْذَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ‌