2. پيشگيرى از زمينه‌هاى تحريك جنسى‌

برخلاف اين تصوّر كه كودك تا زمان بلوغ، از ميل جنسى، بى‌بهره است و هر رفتارى كه در برابر او داشته باشند، تأثيرى در او نخواهد داشت، غريزه جنسى از ابتداى تولّد، در وجود انسان وجود دارد. كودكان هم تحريك مى‌شوند و حتّى طبق نظر دانشمندان، به «ارگاسم (اوج لذّت جنسى)» هم مى‌رسند. ارگاسم، در بچّه‌ها هم رخ مى‌دهد و ممكن است كاملا لذت‌بخش باشد. البته اين لذّت‌بخشى در كودكان، با انزال، همراه نيست. مكانيسم نعوظ و ارگاسم در كودكان، با آنچه در افراد بالغ وجود دارد، يكسان است. نزديكى براى بچّه‌ها امكان‌پذير است؛ ولى غالبا مهارتى در اين كار ندارند و نعوظهايشان چندان پايدار نيست.

گرچه ميل جنسى از ابتداى تولّد، در كودكان وجود دارد، امّا هدف و مقصد آن، نزد آنها مشخّص نيست و تا زمان بلوغ (اگر مسير رشد، بدون تحريكات پيموده شود)، آشكار و سازمان‌يافته مى‌شود.

اگرچه غريزه جنسى كودك در آغاز، متوجّه عمل جنسى يا لذّت جنسى نيست و بايد يك سير رشدى و تحوّلى را بپيمايد تا در زمان بلوغ، رشد آن كامل شود و فرد، به يك رشد جنسى قابل قبول برسد، امّا روان‌شناسان، نظر دارند كه تحريك پيش از موعد اين غريزه، كودك را زودتر از وقت مناسب، نسبت به آن، هشيار مى‌كند و آن گاه ضربات جبران‌ناپذيرى به او وارد مى‌شود.

نتيجه بلوغ جنسى پيش‌رس، تمايل جنسى فوق العاده زياد است كه تغييرات تكامل روحى، بدان مربوط مى‌شود؛ يعنى سبب تفوّق تأثيرات جنسى و فقدان توجّه لازم به كارهاى تحصيلى و تمايل به بازى و سرگرمى و عدم تعادل جريانات عصبى و سستى اراده مى‌شود.

اين مسئله، مورد تأييد اسلام است و رواياتى كه در اين زمينه وارد شد، مؤيّد اين مطلب است كه كودكان هم ميل جنسى دارند، لذا بايد از تحريك كردن آنها خوددارى كرد.

باتوجّه به پيامدهاى نامناسب تحريك جنسى كودكان و بلوغ زودرس آنها،