فصل يكم شيوه‌هاى تربيت جنسى پيش از ازدواج‌

يكى از مراحل مهم در تربيت جنسى، مرحله «پيش از ازدواج» است. اين مرحله براى خود، شاخصه خاصى دارد كه گرانيگاه آن «خويشتندارى» است. درواقع، اين خويشتندارى است كه در صورت تحقّق آن، ارضاى نياز جنسى نيز در دوره ازدواج، به بهترين شكل ممكن، انجام مى‌يابد. به عبارت ديگر، خويشتندارى، شرط لازم براى ارضاى مطلوب است كه تنها در قالب ازدواج، قابليت اجرايى شدن دارد.

شيوه‌هاى تربيت و آموزش جنسى پيش از ازدواج، به دو دسته «مستقيم» و «غير مستقيم» تقسيم مى‌شوند.

تربيت جنسى مستقيم، شامل مسائل و امورى است كه مستقيما به نقش جنسيتى دختر و پسر و وظايف، تمايلات و رفتارهاى جنسى آنها مربوط مى‌شود، مانند:

هويت‌پذيرى جنسى، الگويابى جنسيتى، آشنايى با وظايف هرجنس، آمادگى براى انجام دادن وظايف مادرى و پدرى، پرهيز از تحريكات جنسى و امورى مانند آن؛ امّا تربيت جنسى غيرمستقيم، شامل جنبه‌هايى است كه به نحوى بر رفتارهاى جنسى دختر و پسر، تأثير مى‌گذارد، مانند: محبّت به كودك، ارضاى نيازهاى روانى، پرورش فضايل اخلاقى، رشد باورهاى دينى و مذهبى و امورى مانند آن.

مسائل مربوط به تربيت جنسى غيرمستقيم، اگرچه جنبه عام تربيتى دارند و مستقيما با تربيت جنسى، مرتبط نيستند، امّا از آن‌جا كه رشد طبيعى جنسى در دختر و پسر را تسهيل مى‌نمايند و آنها را از انحرافات و اختلالات جنسى مصون نگه مى‌دارند، به‌