بر اين روايت انتقادى بدين مضمون وارد است: اگر ده نوبت رضاع به وسيله پنج نوبت شير دادن نسخ شده بود (طبق نقل خود عايشه) چرا خود عايشه خواستار ده نوبت شير دادن مى‌گردد؟ نكته قابل توجه آن است كه: حفصه نيز خواستار ده نوبت شير دادن به «عاصم بن عبد اللّه» مى‌گردد[1] حتى در اين باب از عروة بن زبير منقول است كه:

عايشه براى شير دادن و رضاع، كمتر از ده نوبت را به چيزى نمى‌دانست و تنها ده نوبت بود كه آن را موجب محرميت مى‌دانست‌[2].

علاوه بر ايرادات فوق دو ايراد ديگر درباره تعداد حروف و آيات قرآن وارد است كه در فصل آينده بدان خواهيم پرداخت و در آن فصل پيرامون جمع‌آورى قرآن در زمان پيامبر- ص- و كتابت صحابه و داشتن مصاحف اختصاصى سخن خواهيم گفت.

حيوان خانگى و صحيفه‌

ادعا مى‌شود كه: «آيه رجم» و آيه «رضاع كبير» بر صحيفه‌اى زير فرش عايشه بود.

و هنگامى كه رسول خدا- ص- وفات كرده بود و همه مشغول مراسم دفن و سوگوارى بودند حيوان خانگى وارد شده، آن صحيفه را خورد. اين قضيه را عايشه نقل مى‌كند[3] اين قضيه و مضمون آن به دلايل زير نادرست مى‌باشد:

اوّلا: سرخسى در اين مورد مى‌گويد: حديث عايشه درست نيست؛ زيرا به فرض كه چنين اتفاقى افتاده باشد آيه نبايستى از خاطر مردم از بين برود و ديگران بايد آن را به ياد

[1] سنن بيهقى، ج 7، ص 457. موطا( چاپ‌شده با تنوير الحوالك)، ج 2، ص 115. المحلى، ج 10، ص 10. و مصنف، صنعانى، ج 7، ص 470.

[2] المحلى، ج 10، ص 10. و السنن الكبرى، ج 7، ص 458.

[3] تأويل مختلف الحديث، ص 310 و 60. مسند احمد، ج 6، ص 269. محاضرات الادباء، ج 2، جزء 4، ص 434. حياة الحيوان، ج 1 ص 295. المحلى، ج 11، ص 235 و 236( آن را صحيح مى‌داند).

سنن ابن ماجه، ج 1، ص 625 و 626. الجامع لاحكام القرآن، ج 14، ص 113. البحار، ج 89. ص 41 سنن دار قطنى، ج 4، ص 179. النقض/ قزوينى، ص 135. كشاف، ج 3، ص 318( تعليق‌زننده در حاشيه كتاب حديث را صحيح مى‌داند). احتجاج، ج 1، ص 222. الدر المنثور، ج 2، ص 135. التمهيد فى علوم القرآن، ج 2، ص 281 و 285 به نقل از: المحلى و به نقل از: اصول سرخسى، ج 2، ص 78- 80.( تعليق‌زننده بر كشاف، ج 3، ص 518) حديث را از منابع زير نقل مى‌كند: ابراهيم الحربى در الغريب ابو يعلى، طبرانى در: الاوسط بيهقى در المعرفة دار قطنى و بزار.