هيچ كس نيست، مگر اين كه دو فرشته همراه او هستند كه هر چه رابگويد، مى‌نويسند. سپس نوشته خود را تحويل دو فرشته بالاتر از خود مى‌دهند. آنها آنچه را كه نيك و بد است، ثبت مى‌كنند و ديگر مطالب را رها مى‌كنند.

بدين سان، بيهوده‌گويى، علاوه بر اين كه موجب هدر رفتن بخشى از سرمايه گران‌بهاى عمر انسان مى‌شود، مايه رنجش كرام الكاتبين نيز مى‌گردد.

2. فرشتگان، نه تنها سخنان انسان را در نامه عمل او ثبت مى‌كنند، بلكه همه اعمال و حتّى نفس‌هاى آدمى را ثبت و ضبط مى‌نمايند.

بنا بر اين، اين كه در آيه و حديث ياد شده، فقط به «ثبت الفاظ» اشاره شده به دليل نقش بسيار مؤثّر مراقبت از زبان در پيشگيرى از گناهان است. در حديثى، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد:

لا يَسلَمُ أحَدٌ مِنَ الذُّنوبِ حَتّى يَخزُنَ لِسانَهُ.[1]

هيچ كس از گناهانْ در امان نمى‌مانَد، مگر آن كه زبانش را نگه‌دارد.

[1]. ميزان الحكمة: ج 10 ص 262 ح 18287.