را بگيريد؛ مگر من مى‌توانم هر كارى انجام دهم؟ مگر من قيّم مملكت هستم؟

چگونه جلوِ تخليه منازل اجاره‌اى را بگيرم؟

قانون مدنى تصريح مى‌كند كه وقتى مدتِ اجاره تمام شد و مالك رجوع كرد، مستأجر بايد مِلك را تخليه كند.

اگر قاضى حكم تخليه دهد، مشكل اجتماعى به وجود مى‌آيد؛ بحران به وجود مى‌آيد. اگر حكم تخليه ندهد، از قانون سرپيچى كرده است؛ چه بايد كرد؟

ما مشكلات زيادى در جامعه داريم كه مهم‌ترينِ آنها مشكل جنگ است.

حضرت امام فرموده‌اند: ان‌شاءالله اين جنگ به زودى به نفع ايران تمام مى‌شود؛ امّا ما براى حلّ مشكلاتمان نبايد به اميد روزى بنشينيم كه جنگ پايان يابد.

يكى از مشكلات بزرگ كشور ما پس از مشكل جنگ، مشكلات مربوط به محرومان اجتماع، گرسنه‌ها، بى‌مسكن‌ها و افراد نيازمند جامعه است. ما بايد به دنبال حلّ اين مشكلات نيز باشيم.

مردم! بياييد به خاطر خدا با تقوا باشيم.

براى اصلاح شدن، نبايد به انتظار شمشير قدرتِ قانون بنشينيم. منتظر نمانيم تا در اين جامعه در حالِ تحول، قوانينى براى اصلاح اعمال ما وضع شود. اگر ان‌شاءالله تقوا بر همه ما حكمفرما باشد و جوّ حاكم بر جامعه ما نيز جوّ تقوا باشد، خواهيم توانست بسيارى از مشكلاتمان را به آسانى حل كنيم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَ الْعَصْرِ انَّ الانْسانَ لَفى‌ خُسْرٍ الَّا الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ[1]

خطبه دوم‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ اشْرَفِ انْبِياءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلى‌ صِهْرِهِ وَ ابْنِ عَمِّهِ وَ خَليفَتِهِ عَلىٍّ اميرِ الْمُؤْمِنينَ وَ عَلَى ابْنَتِهِ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ وَ عَلى سائِرِ اوْصِيائِهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى‌ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلىٍّ وَ عَلىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ الْحُجَّةِ الْقائِمِ الْمُنْتَظَرِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِمْ اجْمَعينَ.

در طول دوران انقلاب اسلامى ايران، امّت مسلمان ايران، مبارزه‌اى افتخار آفرين با حكومت ظلم و ستم انجام دادند.

مبارزه شما مردم به بركت رهبرى امام خمينى، ارمغانى بسيار بزرگ به بار آوَرْد.

اين انقلاب، آنچنان در تاريخ شيعه بى نظير بود كه حتى بزرگ‌ترين دانشمندان و فقيهان شيعه نيز تصور پيدايشِ آن را نمى‌كردند.

مذهب شيعه، فقيهان، مفسران، فيلسوفان و دانشمندانِ بسيار بزرگى در علم كلام و علم اصول و علم حديثْ داشته است؛ دانشمندانى مانند شيخ طوسى و علامه حلى كه هر كدام همچون ستاره‌اى در آسمان علم مى‌درخشيده‌اند. با اين حال، حتى اين بزرگان نيز چنين رهاورد بزرگى را پيش‌بينى نمى‌كردند.

با سيرى اجمالى در كتاب‌هاى فقهى، مى‌بينيم كه فقيهان شيعه، شرايط سياسىِ حاكم بر جامعه را به دو دسته تقسيم كرده‌اند:

شرايط عصر حضور و عصر غيبت.

عصر حضور، دوران حضور امام معصومِ منصوب از جانب خداوند سبحان است؛

[1]- سوره عصر( 103).