اسلام گرايانه‌اى كه ما در اوايل انقلاب انجام داديم، متأسفانه ناموفق و غير مؤثر بود.

در اوايل انقلاب، اقدامات فراوانى براى تغيير فرهنگ و آداب و رسومِ غير اسلامى به اسلامى صورت گرفت. مردم به صورت خودجوش، اقدامات فراوانى انجام دادند.

ساده‌زيستى در مراسم مختلف مانند عروسى‌ها، تعيين مهريه‌ها و ... برقرار شد.

هر گاه به نيروى مردمْ نياز بود، خودشان به جبهه‌ها مى‌رفتند و فداكارى مى‌كردند.

در سال 1360 ه. ش. اقداماتى براى اصلاح موقعيت و پُست‌هاى ادارىِ خانم‌ها در ادارات صورت گرفت تا مشاغلِ آنها متناسب با شخصيتِ انسانى و اسلامىِ آنها باشد و خداى ناكرده استفاده ابزارى از آنها نشود.

ما در اوايل انقلاب، اقدامات فراوانى براى اسلامى كردنِ جامعه انجام داديم. بايد به اين حقيقتِ تلخ اعتراف كنيم كه بسيارى از اقداماتِ ما براى اسلامى كردن جامعه، متوقف شده و به نتيجه نرسيده است يا حد اقل، آثار مثبتِ آن اقدامات در جامعه بسيار كاهش يافته است. اگر اين اقدامات ما، اسلامى نبود، چرا آنها را انجام داديم؟

و اگر اسلامى بود، چرا متوقف شد و به نتيجه نرسيد؟

منظور من اين نبود كه روى يك مورد خاص، انگشت بگذارم و اصرار كنم. مواردى را هم كه بيان كردم، به عنوان نمونه عرض كردم.

اگرچه ما در دهه اولِ انقلاب موفق نشديم به طور صد در صد به اهدافمان دست يابيم، بايد با تمام توانْ كوشش كنيم تا در دهه‌هاى آينده به طور كامل به اهدافمان دست يابيم.

امروز تنها كشورى كه به حق ادعا مى‌كند كه ما طرفدار اسلام هستيم و مى‌خواهيم از اوامر و نواهىِ خداوند كاملًا پيروى كنيم و مطيعِ خواسته‌ها و سليقه‌هاى شخصىِ خودمان نيستيم، كشور ايران است. (تكبير نمازگزاران)

مردم ايران در راه اسلامى كردنِ جامعه خود، قدم‌هاى بزرگى برداشته و فداكارى‌ها و زحمات فراوانى كشيده و قربانى‌هاى فراوانى داده‌اند. ما بايد كارمان را نيمه تمام رها نكنيم و تلاش‌هاى خود را تا رسيدن به مقصد نهايى ادامه دهيم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَ الْعَصْرِ انَّ الانْسانَ لَفى‌ خُسْرٍ الَّا الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ[1]

خطبه دوم‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنا ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ عَلى‌ عَلِىٍّ اميرِ الْمُؤْمِنينَ وَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ وَ عَلى‌ سِبْطَيْهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى‌ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ الْحُجَّةِ الْقائِمِ الْمُنْتَظَرِ الْمَهْدِىِّ صَلَواتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَيْهِمْ اجْمَعينَ.

سالگرد شهادت شهيد بزرگوار، مرحوم آيت اللّه دستغيب در هفته گذشته و سالگرد شهادت جانسوزِ دوست عزيزم مرحوم آيت اللّه دكتر مفتح در هفته آينده را كه اين دو از قربانيانِ بسيار عزيز و ارجمندِ انقلاب اسلامى هستند، به خانواده‌هايشان تسليت عرض مى‌كنم.

سرانجامْ سازمان ملل در يك اطلاعيه همه جانبه، اعلام كرد كه در جنگ عراق و ايران، «صدام» متجاوز بوده و مسئوليتِ جنگ بر عهده صدام است. اين مطلب، يكى از پيروزى‌هاى بزرگِ انقلاب، كشور ايران و مردم بزرگوار ايران بود. اين پيروزى‌

[1]- سوره عصر( 103).