اى مسلمانان جهان! روحانيون، علما، دانشجويان، مردان و زنان! بياييد به پا خيزيد تا همراه با هم پيكار كنيم و نگذاريم بازى‌هاى سياسىِ اين آمريكاى رو سياه، چراغِ اين نهضت مقدس را خاموش كند.

(تكبير نمازگزاران)

در تاريخْ هميشه ايمان، استقامت، فداكارى، شهامت و شهادت‌طلبى از ويژگى‌هاى مسلمانان بوده است.

بار الها! اكنون چه بلايى گريبانگيرِ اين ملّت بزرگِ اسلامى شده كه به اين روزِ سياه افتاده‌اند و به اين همه رسوايى و فضاحت تن مى‌دهند و به آن افتخار مى‌كنند؟

خداوندا! تو فرموده‌اى كه:

«... انْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ ...»[1]

[اگر شكيبايى ورزيد و پرهيزكارى كنيد، از مكرشان به شما زيانى نرسد.]

خداوندا! ما نيز با اطمينان به وعده تو، صبر و تقوا پيشه مى‌كنيم.

بار الها! به آنهايى كه در اين زندگىِ پر آشوب و دنياى پر ماجرا، همه چيزِ خود را در طَبَق اخلاص گذاشته‌اند و به تو و به دين تو و به اسلام عزيز و مسلمين خدمت مى‌كنند، يارى و نصرتِ خود را نازل فرما!

خدايا! به اين نهضت و مبارزات حق طلبانه‌اى كه در هر گوشه از كشورهاى اسلامى به نوعى آغاز شده و به اين مبارزان و مجاهدان در راه حق و اسلام كه رو در روىِ دشمن ايستاده‌اند و راه حسين بن على عليه السلام را مى‌روند، نصرت عنايت فرما!

من و همه مردم، از مسئولان محترم نظام جمهورى اسلامى، مقام معظّم رهبرى، هيئت دولت و رئيس جمهور محترم به خاطر موضع بسيار خوب و قاطعى كه در برابر مسئله فلسطين گرفته‌اند، تشكر مى‌كنيم. مسئولان محترم كشور ما و مبارزان فلسطين و لبنان تلاش مى‌كنند تا به وظيفه خود در برابر فلسطين عمل كنند. ان‌شاءاللّه خداوند همه آنها را يارى بفرمايد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ تَبَّتْ يَدا ابى‌ لَهَبٍ وَ تَبَّ ما اغْنى‌ عَنْهُ مالُهُ وَ ما كَسَبَ سَيَصْلى‌ ناراً ذاتَ لَهَبٍ وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ فى‌ جيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ[2]

77 جمعه 12 مهر 1370- دانشگاه تهران مهم‌ترين عنوان: نقش معنويت در زندگى انسان‌ها

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنَا الْعَبْدِ المُؤَيَّدِ وَ الرَّسُولِ الْمُسَدَّدِ ابى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ عَلى‌ آلِهِ وَ اصْحَابِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ الْمَعْصُومينَ المَظْلُومينَ الْمُكَرَّمينَ.

خداوند سبحان مى‌فرمايد:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ الْهيكُمُ التَّكاثُرُ حَتّى‌ زُرْتُمُ الْمَقابِرَ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ»[3]

[به غفلت كشانيد شما را نازش به بسيارىِ مال و فرزند، تا به گورها رسيديد. حقّا كه به زودى خواهيد دانست.]

عِبادَ اللَّه! اتَّقُوا اللَّه.

بندگان خدا! پرهيزكار باشيد. تقوا پيشه كنيد. بر اساس موازينِ تقوا زندگى كنيد.

زبان، قلم، عمل، اعضاى بدن، فكر، جسم و روحتان همه در تسخيرِ تقوا باشند. راه نجات و كمال انسان و كسب رضايت و مغفرتِ‌

[1]- سوره آل عمران( 3)، آيه 120.

[2]- سوره مسد( 111).

[3]- سوره تكاثر( 102)، آيه 1-/ 4.