گروهى را مأمور كرديم كه يك ترجمه صحيح به زبان آذرى، از قرآن كريم تهيه كنند. اين گروه تا به حال حدود نيمى از قرآن را ترجمه كردهاند و تا سه- چهار ماه ديگر انشاءالله كارشان تمام مىشود و اين قرآن در اختيار برادران آذرى زبان قرار خواهد گرفت.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فى دينِ اللَّهِ افْواجاً فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ انَّهُ كانَ تَوّاباً[1] و السلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته.
63 جمعه 1 تير 1369- دانشگاه تهران مهمترين عناوين: اصول اخلاقى و اجتماعى اسلام، استقلال كشور
تقوا را زاد و توشه خود قرار دهيد. تقوا در دنيا انسان را از آلودگىها، هلاكتها و سقوطها نجات مىدهد. در آخرت نيز تقوا عذابِ خداوند را از انسان باز مىدارد.
«انَّا لِلَّهِ وَ انَّا الَيْهِ راجِعُونَ».[4] من در خطبه دوم در باره مناسبتهاى هفته و زلزله اخير شمال كشور، صحبت خواهم كرد.
اما درابتدا، بر خودم لازم مىدانم كه اين حادثه دردناك، جگرخراش و تأثرآور را تسليت عرض كنم.
امروز همه ما از بزرگ و كوچك، مرد و زن، بر خاكِ عزا نشستهايم و عزادار هستيم.
دولت محترمِ ما اعلامِ عزاى عمومى كرده است. اين عزا، يك عزاى لفظى و تشريفاتى نيست. يك عزاى واقعى است.
فاجعه و مصيبتى كه پيش آمده، بسيار دردناك و ناراحت كننده است.
من به سهم خودم به مقام و ساحت قدسِ حضرت بقية اللّه الاعظم امام زمان عليه السلام و مقام معظّم رهبرى و مسئولان محترم كشور و شما مردمِ بسيار ارجمند و بويژه به خانوادههايى كه اعضاى آنها در اين زلزله، زير آوار مانده و شهيد شدهاند و بازماندگان مصيبتديده آنها، تسليت عرض مىكنم.
از خداوند متعال درخواست مىكنم كه انشاءالله به لطف و كرم و رحمتِ گسترده خود، اين مصيبت را به بهترين شكل، جبران نمايد.
من كشته شدگانِ اين حادثه را شهيد ناميدم؛ زيرا در رواياتْ هر كسى را كه با بلاياى آسمانى كشته شود، شهيد ناميدهاند.