ما سلاح به دست در كنار ملت عراق مىايستيم تا آنها مقدّرات خود را به دست بگيرند و اگر كسى از قدرتهاى شرق و غرب- از منطقه و خارجِ منطقه- خواست اين ملت مستضعف را مجدداً به اسارت بگيرد، به جنگِ بى امان با آنها بر خواهيم خاست. (تكبير نمازگزاران)
همان گونه كه امام و رهبرمان فرمودهاند:
ما به خاطر يك وجب خاك، شهيد نمىدهيم.
آنها كه خيال مىكنند ما براى تصرف يك وجب خاك، جوانهايمان را به شهادت مىدهيم، بسيار كوتهفكرند. جنگيدن براى اشغال خاك، منطق طاغوت است، نه منطق اسلام انقلابى. ما مىجنگيم براى اينكه ظلم بر ملت ايران و عراق نباشد. ما مىجنگيم تا استعمار در ايران و تمام منطقه خليج فارس از بين برود.
وقتى كه ما مىبينيم يك شيخنشين از شيخنشينان خليج، جمله منصفانهاى را گفته است، بر خود لازم مىبينيم از او تقدير و تشكر كنيم؛ اما چه كنيم كه دشمن، اينها را از ما ترسانيده است و به آنها گفته است كه اگر انقلاب اسلامى رشد كند، شما همگى از بين خواهيد رفت. بنا بر اين تلاش كنيد تا جلوِ رشد انقلاب را بگيريد.
ما اطمينان داريم كه نه شيوخ خليج فارس و نه اربابان آنها، نمىتوانند سدّ راه انقلاب شوند؛ اما قول مىدهيم كه ما قصد تجاوز به كشورهاى منطقه را نداشته و هيچ طمعى در آب و خاك آنها نداريم. ما افتخار مىكنيم كه با همسايگان خود سياست حُسن همجوارى داشته باشيم و با كمك يكديگر مشكلاتمان را حل نماييم و دوش به دوش يكديگر با دشمن مشتركمان كه دشمن خدا و اسلام است، يعنى اسرائيل منحوس و امپرياليسم امريكا بجنگيم.
(تكبير نمازگزاران)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قُلْ يا ايُّهَا الْكافِرُونَ لَا اعْبُدُ ما تَعْبُدُونَ وَ لَا انْتُمْ عابِدُونَ ما اعْبُدُ وَ لَا انَا عابِدٌ ما عَبَدْتْمْ وَ لَا انْتُمْ عابِدُونَ ما اعْبُدُ لَكُمْ دينُكُمْ وَ لِىَ دينٌ[1]
7 جمعه 11 تير 1361- دانشگاه تهران مهمترين عنوان: حكومت و مردم
لازم است در مجالس و محافل ارشاد و تبليغ، در نمازهاى جمعه و ساير جاها و فرصتها، مسائلى كه جنبه عمومى و حكومتى دارد، تذكر داده شود. پس از قرنها انتظار و تلاش و كوشش، به فضل و رحمت پروردگار، نظامى به نام نظام جمهورى اسلامى در اين سرزمين پياده شده است. ما در اين نظام نه حرف تازهاى داريم و نه پيام تازه.