دست از انقلاب برداريد و بياييد مذاكره كنيد، بدانيد كه اينها قاتل‌هاى شما هستند و مبادا فريبِ آنها را بخوريد.

حضرت امام فرموده‌اند: مبادا كوچك‌ترين ترتيب اثرى به حرف اين دايه‌هاى مهربان‌تر از مادر بدهيد.

مردم فلسطين! بدانيد اين راهى كه در پيش گرفته‌ايد و براى آرمان‌هاى مقّدس خود، قربانى و شهيد مى‌دهيد، راه صحيحِ پيرزوى همين است. ما هم استقلال و اسلامى بودن و پيروز بودنِ انقلابمان را از همين راه و با قربانى دادن و شهيد دادن به دست آورده‌ايم.

مسلمانان دنيا و بخصوص مسلمانان عرب بايد شرايط كنونى و موقعيت حسّاس مردم فلسطين را درك كنند و به كمك آنها بشتابند مسلمانان كشورهاى عربى بايد به حُكّامشان فشار بياورند و مجبورشان كنند كه در مقابل آمريكا و صهيونيسم بايستند و از حقوق مردم فلسطين دفاع كنند.

اگر دولت‌هاى كشورهاى اسلامى از حقوق مردم فلسطين حمايت نكردند، مسلمانان بايد خودشان در كشورهاى خود قيام كنند و اسلحه و مهمّات و داوطلبِ شركت در جنگ، براى فلسطينى‌ها بفرستند. اگر اين كار را هم نتوانستند بكنند، در كشور خودشان به منافع آمريكا و اسرائيل حمله كنند و به آن صدمه بزنند و انتقام مردم فلسطين را از آمريكا و صهيونيسم بگيرند. اگر اين كار را هم نمى‌توانند بكنند، حد اقل به نفع مردم فلسطين، راهپيمايى و تظاهرات كنند.

ملت زنده انقلابىِ ايران همان طور كه به حكمِ وظيفه شرعى و انسانى و قانونىِ خود با تمام امكاناتش در كنار همه مظلومان عالَم ايستاده است، در كنار مردم فلسطين نيز ايستاده است. (تكبير نمازگزاران و شعار «يا ايّها المسلمون اتّحِدوا اتّحِدوا»)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فى‌ دينِ اللَّهِ افْواجاً فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ انَّهُ كانَ تَوّاباً[1] و السلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته.

39 جمعه 14 اسفند 1366- دانشگاه تهران مهم‌ترين عنوان: جهاد اسلامى‌

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ اشْرَفِ الأَنْبِياءِ وَ الْمُرْسَلينَ ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.

خداوند سبحان مى‌فرمايد:

«يا ايّهَا الَّذينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوا ثُباتٍ اوِ انْفِرُوا جَميعاً»[2]

[اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! سلاح بگيريد و آنگاه هوشيارانه، فوج فوج يا يكباره، به جنگ رويد.]

همچنين خداوند سبحان مى‌فرمايد:

«وَ لا تَهِنُوا فِى ابْتِغاءِ الْقَوْمِ انْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَانَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَما تَأْلَمُونَ وَ تَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ ما لا يَرْجُونَ وَ كانَ اللَّهُ عَليماً حَكيماً»[3]

[و در دست يافتن به آن قومْ سستى مكنيد.

اگر شما آزار مى‌بينيد، آنان نيز چون شما آزار مى‌بينند، ولى شما از خدا چيزى را اميد داريد كه آنان اميد ندارند. و خدا دانا و حكيم است.]

عِبادَ اللَّه اتَّقُوا اللَّه! تقوا را پيشه سازيد!

[1]- سوره نصر( 110).

[2]- سوره نساء( 4)، آيه 71.

[3]- همان، آيه 104.