با آنها نمى‌توان با زبانِ زور صحبت كرد.

خدايا! در اين جهانِ پر از ظلم و فساد كه تجاوز، ستم، زورگويى، قلدرى، مزدورى، ارتجاع، زبونى، خوارى، در مقابلِ قدرت‌هاى جهنّمى سر فرود آوردن و آنها را به اربابى گرفتن، بازارِ گرمى دارد، تنها يك ملت قيام كرده و خدا گفته و همه چيزش را در طَبَقِ اخلاص گذاشته و به خدا تسليم كرده و هر ضربه‌اى كه در اين راه خورده، شكرِ خداى را به جا آورده و محكم‌تر و آبديده‌تر شده است. خدايا! نصرت، فتح، پيروزى و رحمتِ خودت را بر اين ملت، نازل بفرما.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَ الْعَصْرِ انَّ الانْسانَ لَفى‌ خُسْرٍ الَّا الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ[1]

خطبه دوم‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنا اشْرَفِ الانْبِياءِ وَ الْمُرْسَلينَ وَ عَلى‌ عَلِىٍّ اميرِ الْمُؤْمِنينَ وَ عَلى‌ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ اهْلِ الْجَنَّةِ وَ عَلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلى‌ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى‌ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ الْحُجَّةِ الْقائِمِ الْمُنْتَظَرِ الْمَهْدِىِّ صَلَواتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَيْهِمْ اجْمَعينَ.

اتَّقُوا اللَّه وَ احْسِنُوا!

پرهيزكار باشيد و نيكوكارى كنيد!

«انَّ اللَّهَ مَعَ الَّذينَ اتَّقَوْا وَ الَّذينَ هُمْ مُحْسِنُونَ»[2]

[خدا با كسانى است كه مى‌پرهيزند و كسانى كه نيكى مى‌كنند.]

در مرتبه قبل كه در نماز جمعه خدمتتان رسيدم، مطالبى در باره اداره حرمين شريفين عرض كردم. اكنون نيز چند كلمه‌اى در اين باره صحبت مى‌كنم.

حادثه جانگداز ايّام حجّ امسال، موضوعى را در اذهانِ ما زنده كرد كه اى كاش فراموش نمى‌شد!

اداره حرمين شريفين، مسئله‌اى بسيار مهم و جزو وظايف اسلامى است و لازم بود كه بسيار پيش از اين، مطرح شود. اكنون هم با وجود تأخيرى كه صورت گرفته، باز بايد اين مسئله مطرح شود.

ممكن است ما از مطرح كردن مسئله اداره حرمين شريفين، به نتيجه فورى نرسيم. اما بايد اين مسئله در سطح كشورهاى اسلامى مطرح شود تا روزى به نتيجه برسد.

الان شاهزادگان سعودى پول و پايگاه استعمارى و امپرياليستى و ارتجاعى دارند.

اما اين پايگاه‌ها همه مى‌لرزند و روزى فرو مى‌ريزند.

اگر روزى كه سعودى‌ها با شامى‌ها درگير شدند، روزى كه با مصرى‌ها درگير شدند و آن بلا را بر سر حُجّاج مصرى آوردند، اگر آن روزها مسئله اداره حرمين شريفين حل مى‌شد، امروز اين فاجعه براى حجّاج ايرانى پيش نمى‌آمد.

آن روز، كسى در مقابل جنايات آل سعود نايستاد. در نتيجه، امروز فاجعه كشتار حجّاج ايرانى پيش آمد. شايد فردا نوبتِ حجّاجِ كشور ديگرى باشد.

من به ياد مى‌آورم كه در دوره قيام جمال عبد الناصر، سعودى‌ها حجّاج مصرى را اذيت و آزار و تحقير مى‌كردند و بلايى بر سرِ حجّاج مصرى مى‌آوردند، كه آنها مى‌گفتند:

بعضى از مصرى‌ها از ترسِ سعودى‌ها نمى‌توانند به حج بيايند. اين درست نيست كه يك نظام پوسيده سلطنتى، امروز حجّاجِ‌

[1]- سوره عصر( 103).

[2]- سوره نحل( 16)، آيه 128.