حيات و حقّمان دفاع مى‌كنيم و قربانى دادن در اين راه، براى ما افتخار و شايسته تبريك است.

(تكبير نمازگزاران)

همه مى‌دانند كه ايران بلوف نمى‌زند و حرف‌هايش را راست و صادقانه بيان مى‌كند.

من براى چندمين بار اعلام مى‌كنم كه ما در راه دفاع از استقلال و شرافت و عزت و اسلام و انقلابمان، تا آخرين نفر مى‌جنگيم.

(تكبير نمازگزاران و شعار «جنگ، جنگ، تا پيروزى»)

شوراى امنيت از ايران خواسته است كه جواب رسمى به قطعنامه شوراى امنيت بدهد.

من نمى‌فهمم كه چگونه با اين قاطعيت از ما جواب رسمى مى‌خواهند. به ما كه از شرافتمان دفاع مى‌كنيم، مى‌گويند:

به طور رسمى موضعِ خود را در مقابل قطعنامه بيان كنيد. اما آمريكا كه خود طرّاحِ اين قطعنامه بوده، با تشنج آفرينى و تجمع نيروهاى نظامى در خليج فارس، در عملْ با قطعنامه مخالفت مى‌كند، ولى شوراى امنيت هيچ چيز به او نمى‌گويد.

مگر تجمع و تشنج آفرينىِ نيروهاى نظامى در خليج فارس، مخالف بند پنجِ قطعنامه نيست؟ پس چرا شوراى امنيت چيزى به آمريكا نمى‌گويد؟ اين چه دنيايى است كه ما در آن زندگى مى‌كنيم؟

آمريكا و اروپا به ايران ظلم مى‌كنند.

فرانسه دو ميليارد دلار از اموالِ ما را بالا كشيده است و هر چه به او مراجعه مى‌كنيم، جوابِ سرِ بالا مى‌دهد.

آمريكا مقدار فراوانى از ثروتِ ما و كالاها و اسلحه‌هايى را كه از او خريده‌ايم و پولِ آن را هم پرداخته‌ايم، بلوكه كرده است و به ما نمى‌دهد.

پول‌هايى را هم كه شاه از بيت المال ايران دزديد و به آمريكا بُرد، آنها را هم آمريكا بالا كشيده است و به ما نمى‌دهد.

تعدادى هلى‌كوپتر از ايتاليا خريده‌ايم و پولِ آن را هم پرداخت كرده‌ايم اما ايتاليا آنها را غصب كرده و به ما تحويل نمى‌دهد.

آمريكا در طبس به ايران حمله كرد.

صدام هم به دستور غرب به ايران حمله كرد.

دولت سعودىِ دست نشانده آمريكا هم حدود چهارصد نفر از مردمِ بى‌گناهِ كشور ما را كشته است. با اين حال، آمريكا به ما مى‌گويد:

شما در دنيا ماجراجويى مى‌كنيد.

منطق آمريكايى را ببينيد!

ما كجا چهارصد نفر از اتباع يك كشورِ ديگر را كشته‌ايم؟ پولِ چه كسى را بالا كشيده‌ايم؟ هلى‌كوپترِ چه كسى را غصب كرده‌ايم؟ به كدام كشور حمله كرده‌ايم؟ آمريكا و اروپا به ما ستم مى‌كنند و هر وقت مى‌خواهيم از خودمان دفاع كنيم، مى‌گويند: شما داريد ماجراجويى مى‌كنيد.

غربى‌ها بدانند كه تمام تهمت‌ها و تبليغاتشان پوچ است. اين جنگ تحميلى، عزيزان ما را گرفت اما به ما عزت و شرف و استقلال داد. يك روز ما از ترسِ نوكرهاى آمريكايى نمى‌توانستيم بخوابيم و الان آمريكا از ترسِ بسيجيانِ ما نمى‌تواند بخوابد.

(تكبير نمازگزاران و شعار «مرگ بر آمريكا»)

اين جنگ به ما تكنولوژى داد.

اكنون مقدار زيادى از وسايل و مهمّات جنگى را جوانان ما مى‌سازند. بيشتر قسمت‌هاى قايق‌هاى تندرو در ايران ساخته مى‌شود.

در مانور شهادت، زيردريايى‌هاى ساخت ايران را در معرضِ نمايش گذاشتند.

آمريكايى‌ها مى‌گويند: ايران اصلًا نمى‌تواند چنين چيزى را بسازد. اينها الان باورشان نمى‌آيد كه ايران هواپيماى بى سرنشين بسازد، تا هنگامى كه ان‌شاءالله ضربه كارى را بخورند.

در اين جنگ، خداوند به ما عزت، شرف، همت و تكنولوژى داد. مى‌گويند: ايران با