در آن خيرى نبوده و تصرف در آن برايش حلال نخواهد بود.»[1] اسلام علاوه بر باطل نمودن و تحريم دادوستدهايى كه در بالا به آن اشاره گرديد، راههاى ديگرى از درآمد را به شدت تحريم نموده كه برخى از آنها بدين قرار است: 1- سرقت و دزدى: پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم مىفرمايند: «چهار كار است كه در خانهاى وارد نمىشود مگر اين كه آن خانه را خراب نموده و بركت آن از بين مىرود: خيانت، دزدى، شرابخوارى و زنا.»[2] مجازات دزد در اسلام آن است كه در مرحله اول چهار انگشت دست راست او را قطع نموده و اگر دوباره دزدى نمود پاى چپ او را از وسط قدم مىبرند، و اگر در مرحله سوم دزدى نمود به حبس ابد محكوم مىشود و اگر براى بار چهارم دزدى نمود اعدام مىگردد.
2- راهزنى: كسى كه با اسلحه براى غارت اموال و دارايىهاى مردم آشكارا به آنان يورش برد محارب با خدا و پيامبر محسوب گشته و مجازات وى يكى از اين چهار امر است: الف- كشتن؛ ب- دارآويختن؛ ج- بريدن دست راست و پاى چپ؛ د- تبعيد از شهر محل سكونت.[3] 3- احتكار: آن است كه كالايى كه شديداً مورد نياز مردم است به انگيزه گرانتر شدن از دسترس خريداران دور نگه داشته شود، به طورى كه مردم بهواسطه اين كار در سختى قرار گيرند. اين عمل در سخنان پيشوايان دين عليهم السلام مورد توبيخ شديد قرار گرفته و كسى كه مرتكب اين