در انجام امر به معروف و نهى از منكر براى خدمت به جامعه انسانى معرفى كرده و به واسطه اين امتياز آنها را بهترين امت ناميده است:

«كُنْتُم خَيرَ امَّةٍ اخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأمُرونَ بِالمَعروفِ وَ تَنْهَونَ عَنِ المُنكَرِ»[1]

يعنى: شما بهترين امتى هستيد كه به نفع انسان‌ها پا به مرحله وجود گذاشتيد زيرا كه امر به معروف و نهى از منكر مى‌نماييد.

انجام اين واجب الهى ضامن گسترش ايمان به خدا و اجراى همه قوانين فردى و اجتماعى مى‌باشد و سهل انگارى در انجام آن زمينه سست شدن روح ايمان را در دل‌ها فراهم آورده و پايه‌هاى آن را فرو مى‌ريزد و امور جامعه را از دست شايستگان خارج نموده و به دست افراد پست و شرور داده و مسلمانان را از اوج عزت به پرتگاه نابودى و ذلت مى‌كشاند.

براى آگاهى از اهميت اين دستور الهى و نقش آن در سلامت فرد و جامعه و محيط، ذكر پاره‌اى از سخنان پيشوايان دين در اين باره لازم و ضرورى است: 1- پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم: «تا زمانى كه پيروان من امر به معروف و نهى از منكر نموده و بر نيكى و تقوا بسيج شوند در حال خير و سعادت هستند، ولى وقتى از اين كار دست بكشند خير و بركت از آنها رخت بسته و برخى بر ديگران مسلط شده و ياورى برايشان در زمين و آسمان پيدا نمى‌شود.»[2]

[1]- سوره آل عمران( 3): آيه 110

[2]- وسائل الشيعه، ج 16، ص 123، حديث 18