6- به مسجدى كه نمازگزار ندارد برود كه خود امر مستحبى است.

7- از انداختن آب دهان يا بينى يا اخلاط سينه در مسجد پرهيز گردد.

8- از خوابيدن در مسجد، چنانچه انسان ناچار نباشد و صحبت كردن راجع به كارهاى دنيا و طلب كردن گمشده و بلند كردن صدا به جز براى اذان كه كارهاى مكروهى هستند خوددارى گردد.

9- از مشغول شدن به كار يا صنعتى مثل بافندگى كه انجام آن در مسجد مكروه است، اجتناب شود.

10- از خواندن شعرى كه در آن نصيحت و پندى نباشد خوددارى گردد، چرا كه اين كار در مسجد مكروه است.

11- از بردن عين نجاست يا اشياء نجس به مساجد در صورتى كه باعث سرايت نجاست به مسجد شود يا بى‌احترامى به اين اماكن محسوب گردد، خوددارى شود.

12- از خواندن نماز ميت در مساجد پرهيز شود، چرا كه اين كار مكروه است.

13- از زينت نمودن مسجد با طلا يا با تصوير انسان و حيوان و فرشته و هر موجود ديگرى كه داراى روح مى‌باشد، اجتناب گردد.

14- در صورت استفاده از اشيايى كه بوى آن باعث اذيت نمازگزاران مى‌گردد، مثل خوردن سير و پياز و مانند آن، از داخل شدن به مسجد كه عمل مكروهى است، خوددارى شود.

پرسش: اگر وقت نماز فرا رسيده و از طرف ديگر گوشه‌اى از مسجد هم نجس شده باشد، آيا نمازگزار مى‌تواند اول نماز خود را