مسجد بايد مركزى گردد براى نوجوانان و جوانان با ايمان كه جزو فعال‌ترين قشرهاى اجتماع هستند، نه اين كه تنها مركز بازنشستگان و پيران و از كارافتادگان شود.

نقطه مقابل عمران و آبادى مساجد، تخريب و نابودى اين پايگاه‌هاى توحيد مى‌باشد؛ از نظر قرآن كريم كسانى كه از بردن نام خدا در مساجد جلوگيرى نموده و سعى در ويرانى مساجد مى‌نمايند جزو ستمكارترين افراد جامعه هستند.[1] بايد به اين نكته توجه داشت كه كوشش در نابودى اين مكان‌هاى مقدس تنها به اين نيست كه مثلًا با بيل و كلنگ ساختمان مساجد را ويران نمود، بلكه هر عملى كه باعث از رونق افتادن اين پايگاه‌هاى عظيم الهى گردد و ياد خدا را از سينه مردم دور سازد ظلمى بسيار بزرگ است.

احكام مسجد

برخى از كارهاى حرام در مورد مساجد بدين قرار است: 1- نجس كردن زمين، سقف، بام و قسمت داخلى ديوار مسجد حرام است، و بنابر احتياط واجب فرش مسجد و نيز سمت خارجى ديوار مسجد، در صورتى كه توسط بناكننده آن جزو مسجد قرار داده شده باشد، همين حكم را دارد. و هر كس بفهمد بايد فوراً آن را پاك نمايد و اگر خود نمى‌تواند و نجس ماندن مسجد موجب بى‌احترامى به آن محسوب شود، بايد به كسى كه مى‌تواند آن را پاك نمايد اطلاع دهد.

[1]- سوره بقره( 2): آيه 114