كرده‌اند، ولى هر چه بود آنها در اين مدت بسيار مورد سرزنش يهود قرار داشتند، چرا كه بيت‌المقدس در اصل قبله يهود بود، آنها به مسلمانان مى‌گفتند: شما از خود استقلال نداريد و به سوى قبله ما نماز مى‌خوانيد، و اين دليل آن است كه ما بر حقيم.

اين گفتگوها براى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم و مسلمانان خيلى ناگوار بود، آنها از يك سو مطيع فرمان خدا بودند، و از سوى ديگر طعنه‌هاى يهود از آنها قطع نمى‌شد، به همين جهت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم شبها به اطراف آسمان مى‌نگريست، گويا در انتظار وحى الهى بود. مدتى از اين انتظار گذشت تا اين كه فرمان تغيير قبله صادر شد و در حالى كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم دو ركعت نماز ظهر را در مسجد «بنى سالم» به سوى بيت‌المقدس خوانده بود جبرئيل مأمور شد بازوى وى را بگيرد و روى او را به سوى كعبه بگرداند.

مسلمانان با مشاهده اين وضعيت فوراً صفوف خود را تغيير دادند به گونه‌اى كه زنها جاى خود را به مردان و مردان جاى خود را به زنان دادند، چرا كه بيت‌المقدس تقريباً در سمت شمال بود، در حالى كه كعبه درست در سمت جنوب قرار داشت.

شايد يكى از دلايل مهم تغيير قبله اين بود كه چون خانه كعبه در آن زمان كانون بت‌هاى مشركان بود، در آغاز كار به مسلمانان دستور داده شد به طور موقت به سوى بيت‌المقدس نماز بخوانند و به اين ترتيب صفوف خود را از مشركان جدا كنند، ولى هنگامى كه آنها به مدينه هجرت كرده و تشكيل حكومت دادند و صفوفشان از ديگران كاملًا جدا گرديد، ديگر ادامه اين وضع ضرورت نداشت و در اين هنگام به امر خداوند به سوى‌