3- در صورتى كه سوگند ياد كرده يا نذر و يا عهد نموده است كه وضو بگيرد.
4- در صورتى كه سوگند ياد كرده يا نذر و يا عهد نموده كه جايى از بدن خود را به خط قرآن برساند يا مجبور است چنين كارى را انجام دهد؛ مثل اين كه قرآن نجس شده و براى آب كشيدن آن ناچار است جايى از بدن خود را به خط قرآن برساند.
چيزهايى كه وضو را باطل مىكند
بيرون آمدن ادرار و مدفوع، خارج شدن باد از مخرج مدفوع، خوابيدنى كه بر اثر آن چشم نبيند و گوش نشنود، به وجود آمدن چيزهايى كه بايد براى آن غسل كرد چون جنابت و نيز نفاس و حيض و استحاضه در زن و بنابر احتياط واجب كارى كه عقل را از كار مىاندازد مثل ديوانگى و بيهوشى و مستى، باعث باطل شدن وضو مىگردد.
پرسش: اگر پيش از تمام شدن وضو يا بعد از آن، يكى از اعضايى كه به عنوان وضو شسته است نجس شود، آيا وضو باطل مىگردد؟
پاسخ: خير، فقط بايد آن عضو را آب بكشد. همچنين است اگر جاهاى ديگر بدن غير از اعضاى وضو نجس باشد؛ بله اگر پس از دستشويى نمودن مخرج ادرار يا مدفوع را آب نكشيده، احتياط مستحب آن است كه اول آن را آب بكشد و سپس وضو بگيرد.
پرسش: آيا لازم است نيّت وضو را بر زبان جارى كرده و بگويد: